BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1321-fa.html
، رئوف سید شریفی* 2، سعید خماری3 ، معرفت قاسمی4
2- دانشگاه محقق اردبیلی ،
3- انشگاه محقق اردبیلی
4- بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل
بهمنظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و تلقیح بذر با کودهای زیستی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک گندم دیم رقم رصد، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات جهاد کشاورزی اردبیل در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل آبیاری تکمیلی در سه سطح، یک آبیاری در مرحله چکمهای شدن (I1)، یک آبیاری در مرحله سنبلهدهی (I2) و عدم آبیاری یا کشت دیم (I3) و کودهای زیستی در چهار سطح بدون کاربرد کودهای زیستی به عنوان شاهد (B1)، تلقیح بذر با آزوسپریلیوم (B2)، کاربرد میکوریزا (B3)، کاربرد توام میکوریز و آزوسپریلیوم (B4) بودند. مقایسه میانگینها نشان داد که انجام یک آبیاری در مرحله چکمهای شدن و سنبله دهی و کاربرد توام میکوریز با آزوسپریلیوم، عملکرد دانه را به ترتیب 27/35 و 9/28 درصد در مقایسه با عدم کاربرد کوهای زیستی تحت شرایط دیم افزایش داد. کاربرد توام آزوسپریلیوم و میکوریز و یک آبیاری در مرحله چکمهای شدن، فلورسانس حداکثر (Fm)، فلورسانس متغیر (Fv)، شاخص کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ پرچم را در مقایسه با عدم کاربرد کودهای زیستی تحت شرایط دیم افزایش داد. شرایط دیم موجب افزایش هدایت الکتریکی و فلورسانس حداقل (F0) شد.
دریافت: 1398/7/22 | پذیرش: 1399/6/11 | انتشار: 1399/10/29
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
