چکیده
به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و سالیسیلیک اسید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و محتوی عناصر معدنی آزمایش گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار در سال 1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. عامل اول شامل سه سطح تنش کمآبی(85%، 65% و 45% ظرفیت زراعی) و عامل دوم شامل 3 سطح محلولپاشی سالیسیلیک اسید (صفر یا آب مقطر، 0/4 و 0/8 میلیمول) و عامل سوم ژنوتیپهای سویا با نامهای Williams، L17 وD42X19 بود. نتایج نشان داد با افزایش شدت تنش کمآبی میزان غلظت سدیم، سدیم/پتاسیم، نشت الکترولیتی، غلظت مالون دآلدئید و گلایسین بتائین افزایش یافت و میزان غلظت فسفر، کلسیم، پتاسیم، محتوی نسبی رطوبت برگ و مساحت برگ در بوته کاهش یافت. واکنش ژنوتیپهای سویا نسبت به تنش کمآبی متفاوت بود. ویلیامز و L17 به ترتیب بیشترین و کمترین میزان غلظت کلسیم، پتاسیم، محتوی نسبی رطوبت و مساحت برگ در بوته را داشتند. سالیسیلیک اسید موجب کاهش میزان مالون دآلدئید، نشت الکترولیتی و افزایش غلظت گلایسین بتائین و مساحت برگ در بوته شد. اثر متقابل سالیسیلیک اسید و ژنوتیپ بر صفات مورد بررسی معنیدار بود. کاربرد 0/4 میلیمول سالیسیلیک اسید با کاهش محدودیت در جذب و تجمع یونهای کلسیم، پتاسیم و فسفر و افزایش محتوی نسبی رطوبت برگ و حفظ انسجام و یکپارچگی غشای سلولی، تاثیر تنش کم آبی را در ژنوتیپ های سویا به خصوص در رقم ویلیامز کاهش داد. رقم ویلیامز در تیمار محلول پاشی باغلظت0/4 میلیمول سالیسیلیک اسید بیشترین میزان مساحت برگ در بوته را در شرایط تنش کمآبی نشان داد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |