به منظور ارزیابی پاسخهای رشد گیاه چغندر قند به محلولپاشی پرولین و کم آبیاری در مراحل مختلف رشد، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد به اجرا در آمد. عامل اصلی: تیمار آبیاری در 3 سطح (100% (شاهد) 75 و 50 درصد نیاز آبیاری) و عامل فرعی 3 سطح محلولپاشی پرولین (محلولپاشی با آب (شاهد)، 5 و 10 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش شاخص پایداری غشا و میزان سبزینگی برگ شد و تیمار محلولپاشی 10 میلیمولار پرولین، باعث افزایش تحمل گیاه و افزایش این دو صفت تحت تیمار کم آبیاری شد. تنش خشکی سبب کاهش شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص و وزن خشک اندام هوایی و ریشه چغندرقند در مقایسه با تیمار شاهد گردید. سرعت و زمان کاهش صفات در سطوح کم آبی بیشتر از تیمار شاهد بود و در تیمار محلولپاشی 10 میلیمولار پرولین، سرعت و زمان کاهش مقادیر صفات کمتر بود. همچنین بین شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و وزن خشک اندامهوایی با وزن خشک ریشه بین تیمارهای مورد بررسی همبستگی بالایی وجود داشت. بنابراین، کاربرد پرولین به عنوان املاح سازگار در تنظیم اسمزی گیاه چغندرقند و نقش حفاظتی از طریق واکنشهای فیزیولوژیکی تحت تنش خشکی موثر میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |