جلد 4، شماره 14 - ( جلد 4، شماره 14، زمستان 1394 )                   جلد 4 شماره 14 صفحات 76-61 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zafari M, ebadie A, parmoon G, jahanbakhsh S. Effect of bacteria growth on metabolite production and compatible characteristics Hamedani cultivar of alfalfa during drought. Plant Process and Function 2016; 4 (14) :61-76
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-315-fa.html
ظفری مهناز، عبادی علی، پرمون قاسم، جهانبخش سدابه. مطالعه تاثیر باکتری‌های محرک رشد تولید متابولیت‌های سازگاری و برخی خصوصیات یونجه همدانی در طی تنش خشکی . فرآیند و کارکرد گیاهی. 1394; 4 (14) :61-76

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-315-fa.html


1- محقق اردبیلی
2- محقق اردبیلی ، ebadi@uma.ac.ir
چکیده:   (5217 مشاهده)

خشکی یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی است که رشد گیاه و تولید محصول را به طرز نامطلوبی تحت تأثیر قرار می‌دهد. به این منظور پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایش، شامل تنش خشکی در سه سطح 35‌%، 55‌% و 75‌% ظرفیت مزرعه‌ای و تلقیح بذور با محرک‌های رشد میکروریز (Glomus Mosseae)، ریزوبیوم (Sinorhizobium meliloti)، مخلوط هردو نوع و عدم تلقیح به عنوان شاهد بودند. نتایج نشان داد اثرات اصلی و برهمکنش تنش خشکی و تلقیح بذر در سطح احتمال 1% بر میزان پرولین، قند محلول، پایداری غشا، پتانسیل اسمزی، ارتفاع ساقه و سطح برگ یونجه تأثیر معنی‌داری داشت، این در حالی است که میزان لیزین و متیونین تنها با تأثیرات اصلی آن‌ها تغییر پیدا نمودند. خشکی سبب افزایش تولید پرولین، قند محلول و موجب کاهش پتانسیل اسمزی، پایداری غشا، لیزین، ارتفاع ساقه و سطح برگ گردید. محرک‌های رشد با افزایش در تولید متابولیت‌های سازگاری و افزایش پتانسیل اسمزی و پایداری غشا موجب کاهش تأثیرات مخرب تنش شده و در نهایت سبب افزایش ارتفاع ساقه و سطح برگ یونجه شدند. در اکثر صفات اندازه‌گیری شده میکروریز بهتر از ریزوبیوم عمل کرده اما استفاده همزمان آن‌ها همواره بیش‌ترین مقدار را نشان داد. همچنین با توجه به معادلات رگرسیونی در تنش 75% پرولین و متیونین بالاترین سهم را در تعیین آب سلول داشت ولی با تشدید شرایط تنش سهم متیونین کاهش و سهم قند محلول و پرولین در تعیین محتوای آب نسبی افزایش ‌یافت که این امر باعث افزایش سهم پتانسیل اسمزی در تعیین میزان آب نسبی سلول شد. در مخلوط ریزوبیوم و میکروریز، پرولین و متیونین بالاترین سهم را در تعیین محتوای آب نسبی سلول نشان دادند. تغییرات سطح برگ با محتوای آب سلول به صورت معادله درجه دوم بوده اما ارتفاع ساقه در مقایسه با سطح برگ کمتر تحت تأثیر محتوای آب سلول است. به طور کلی کاربرد مخلوط میکروریز و ریزوبیوم همواره بهترین تیمار در جهت کاهش تأثیرات تنش داشته که نشان دهند وجود رابطه سینرژیستی بین آن‌ها می‌باشد.

متن کامل [PDF 981 kb]   (2421 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش خشكي
دریافت: 1393/6/28 | پذیرش: 1394/2/2 | انتشار: 1394/10/1

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb