جلد 14، شماره 69 - ( جلد 14، شماره 69، آذر و دی 1404 )
جلد 14 شماره 69 صفحات 40-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saadat H, Sedghi M. Effect of seed priming with chitosan on some germination components and biochemical traits in safflower cv. Goldasht (Carthamus tinctorius L.) seedlings under salinity stress. Plant Process and Function 2025; 14 (69) : 2
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2179-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2179-fa.html
سعادت هانیه، صدقی محمد. تأثیر پرایمینگ بذر با کیتوزان بر برخی مؤلفههای جوانهزنی و صفات بیوشیمیایی گیاهچه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) رقم گلدشت تحت تنش شوری. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (69) :23-40
هانیه سعادت1 
، محمد صدقی*2
، محمد صدقی*2
1- اکولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ،m_sedghi@uma.ac.ir
2- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ،
چکیده: (21 مشاهده)
بهمنظور بررسی تأثیر پرایمینگ بذر با کیتوزان بر برخی مؤلفههای جوانهزنی و صفات بیوشیمیایی گیاهچه گلرنگ تحت تنش شوری آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1403 در دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلیمولار) و چهار سطح کیتوزان (صفر، 1، 2 و 3 درصد وزنی- حجمی) بود که همه در اسید استیک یک درصد حل شده بودند. نتایج نشان داد که شوری شاخصهای جوانهزنی را کاهش داد، ولی پرایمینگ بذر با کیتوزان این صفات را بهبود بخشید. بـیشتـرین ضریب جوانهزنی، شاخص طولی و وزنی بنیه بذر در تیمار با کیتوزان 3 درصد و بدون شوری مشاهده شد. محتوای پروتئین محلول در تیمار با کیتوزان 3 درصد و سطح بدون شوری نسبت به شاهد (آبمقطر) و شوری 150 میلیمولار در حدود 81 درصد افزایش نشان داد. میزان قندهای محلول در پرایمینگ با کیتوزان 3 درصد در حدود 48 درصد نسبت به شاهد (پرایمینگ با آبمقطر) بیشتر بود. حداکثر مقدار مالون دیآلدئید (533/41 نانومول بر گرم وزن تر) به تیمار شاهد (پرایمینگ آبمقطر) و شوری 150 میلیمولار ارتباط داشت. با افزایش شوری میزان پرولین افزایش یافت، ولی کاربرد کیتوزان 3 درصد این صفت را 77 درصد نسبت به شاهد (پرایمینگ با آبمقطر) افزایش داد. در کل، استفاده از سطوح مختلف کیتوزان موجب تقویت فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بذرهای ضعیف گلرنگ تحت تنش شوری شد و رشد گیاهچه را افزایش داد.
شمارهی مقاله: 2
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش شوري
دریافت: 1403/11/28 | پذیرش: 1404/2/30 | انتشار: 1404/9/25
دریافت: 1403/11/28 | پذیرش: 1404/2/30 | انتشار: 1404/9/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
