جلد 12، شماره 56 - ( جلد 12، شماره 56، مهر و آبان 1402 )
جلد 12 شماره 56 صفحات 158-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yaghmai R, Ganjeali V, Lahouti M, Cheniany M. Morphophysiological and biochemical traits of cucumber and black nightshade under allelopathic compounds of eucalyptus aqueous extract and mulch. Plant Process and Function 2023; 12 (56) : 10
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1745-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1745-fa.html
یغمایی رضا، گنجعلی وجیهه، لاهوتی مهرداد، چنیانی منیره. ارزیابی توان دگرآسیبی عصاره آبی و مالچبرگی گیاه اکالیپتوس بر شاخص‌های مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهچههای خیار (Cucumis sativus var. beith alpha) و علف هرز. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1402; 12 (56) :143-158
رضا یغمایی1 
، وجیهه گنجعلی1 ، مهرداد لاهوتی1 ، منیره چنیانی* 
2
، وجیهه گنجعلی1 ، مهرداد لاهوتی1 ، منیره چنیانی* 2
1- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ،cheniany@um.ac.ir
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ،
چکیده: (883 مشاهده)
تحقیق حاضر، به بررسی و مقایسه اثرات دگرآسیبی عصاره آبی و مالچبرگ اکالیپتوس(globulus Labill. Eucalyptus) بر گیاهچههای خیار (Cucumis sativus var. beith alpha) و علف هرز تاجریزی سیاه (Solanum nigrum L.)، در قالب طرح کاملاً تصادفی پرداخت. 21 روز پس از تیمار گیاهچهها با عصارههای آبی (5، 10، 15 و 20 گرم در لیتر) و مالچبرگی اکالیپتوس (سه و پنج درصد وزنی/حجمی)، برخی صفات مورفولوژیکی، ضریب پایداری غشا، محتوا پرولین و مالون دیآلدئید، همچنین محتوای پروتئین محلول و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان پلیفنل اکسیداز و گایاکول پراکسیداز در گیاهان مورد نظر بررسی شدند. براساس نتایج، هر چند هر دو تیمار عصاره آبی و مالچبرگی موجب کاهش ارتفاع و وزن خشک بخش هوایی و وزن خشک ریشه خیار و علف هرز تاجریزی سیاه (نسبت به شاهد) شد ولیکن مجموع طول ریشههای خیار در زمان تیمار با تمام غلظتهای عصاره آبی و مالچ سه درصد افزایش یافت. ارزیابی شاخص پایداری غشا، محتوا پرولین و مالون دیآلدئید نشان داد که تأثیر منفی مالچبرگی (3 و 5 درصد) بر تاجریزی سیاه مهرز است. تیمار با عصاره آبی توانست فعالیت آنزیمهای مذکور در خیار را افزایش دهد بهطوریکه بیشترین فعالیت آنزیمها در غلظت 20 گرم در لیتر عصاره آبی مشاهده شد. این در حالی بود که تیمار با عصارههای آبی بر تاجریزی سیاه موجب کاهش محتوای پروتئین محلول و آنزیمهای مورد بررسی شد. در مجموع و با تلفیق نتایج مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی پژوهش حاضر می‌توان بیان داشت که عصارههای آبی در مقایسه با مالچبرگی، توانایی بهتری در مقابله با علف هرز تاجریزی سیاه نشان دادند و شاید بتوان استفاده از این نوع تیمار را برای علف‌کشی در مزارع سبزی و صیفی پیشنهاد نمود.
شماره‌ی مقاله: 10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
