جلد 8، شماره 30 - ( جلد 8 شماره 30- خرداد و تیر 1398 )
جلد 8 شماره 30 صفحات 31-17 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saadati S, Baninasab B, Mobli M, Gholami M. Evaluation of Biochemical and Physiological Responses of Seven Olive Cultivars in Relation to Freezing Tolerance. Plant Process and Function 2019; 8 (30) :17-31
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-948-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-948-fa.html
سعادتی صفورا، بانی نسب بهرام، مبلی مصطفی، غلامی مهدیه. ارزیابی برخی پاسخ‌های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی هفت رقم زیتون در ارتباط با تحمل به یخزدگی. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1398; 8 (30) :17-31
صفورا سعادتی1 
، بهرام بانی نسب* 2، مصطفی مبلی1 ، مهدیه غلامی1
، بهرام بانی نسب* 2، مصطفی مبلی1 ، مهدیه غلامی1
1- دانشگاه صنعتی اصفهان
2- دانشگاه صنعتی اصفهان ،bbanin@cc.iut.ac.ir
2- دانشگاه صنعتی اصفهان ،
چکیده: (6119 مشاهده)
چکیده:
دما یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولید و گسترش زیتون به شمار میرود. ارقام مختلف زیتون واکنشهای متفاوتی نسبت به دمای پایین دارند. بنابراین گزینش و معرفی ارقام متحمل به یخزدگی، مؤثرترین روش برای اجتناب از خسارات یخزدگی به شمار میرود. هدف اصلی این پژوهش، مقایسه میزان تحمل به یخزدگی هفت رقم زیتون و بررسی رابطه بین تحمل به یخزدگی با حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو (Fv/Fm)، کربوهیدراتهای محلول، مالون دی آلدهید، تراکم روزنه، چگالی برگ و محتوای نسبی آب برگ در مرحله سازگاری به سرما بود. پس از اندازهگیری حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو ، نمونههای برگ از هر رقم جمع آوری و به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به منظور تعیین تحمل به یخزدگی به مدت 12 ساعت در شرایط دمایی مختلف شامل (0، 5-، 10-، 15-، 20- و 25- درجه سانتیگراد) قرار گرفتند و گروه دوم نمونهها برای اندازهگیری برخی صفات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی استفاده شدند. نتایج نشان داد اختلاف معنیداری بین تحمل به یخزدگی ارقام زیتون مورد مطالعه مشاهده شد. بیشترین تحمل به یخزدگی برآورد شده مربوط به رقمهای ’آمفی سیس‘، ’شنگه‘ و ’کنسروالیا‘ (به ترتیب LT50 برابر با °C 14/13-، 72/11- و 20/11-) و کمترین تحمل مربوط به رقم ’رشید‘ (LT50 برابر با °C 90/6-) بود. شاخص Fv/Fm، کربوهیدراتهای محلول و چگالی برگ در ارقام متحمل به یخزدگی از قبیل ’آمفی سیس‘، ’شنگه‘ و ’کنسروالیا‘ بیش از سایر ارقام بود که حاکی از ارتباط مثبت این پارامترها با تحمل به یخزدگی است. غلظت مالون دی آلدهید، تراکم روزنهای و محتوای نسبی آب برگ در ارقام متحمل به یخزدگی نظیر ’آمفی سیس‘، ’شنگه‘ و ’کنسروالیا‘ کمتر از رقم حساس به یخزدگی ’رشید‘ بود.
دما یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولید و گسترش زیتون به شمار میرود. ارقام مختلف زیتون واکنشهای متفاوتی نسبت به دمای پایین دارند. بنابراین گزینش و معرفی ارقام متحمل به یخزدگی، مؤثرترین روش برای اجتناب از خسارات یخزدگی به شمار میرود. هدف اصلی این پژوهش، مقایسه میزان تحمل به یخزدگی هفت رقم زیتون و بررسی رابطه بین تحمل به یخزدگی با حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو (Fv/Fm)، کربوهیدراتهای محلول، مالون دی آلدهید، تراکم روزنه، چگالی برگ و محتوای نسبی آب برگ در مرحله سازگاری به سرما بود. پس از اندازهگیری حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو ، نمونههای برگ از هر رقم جمع آوری و به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به منظور تعیین تحمل به یخزدگی به مدت 12 ساعت در شرایط دمایی مختلف شامل (0، 5-، 10-، 15-، 20- و 25- درجه سانتیگراد) قرار گرفتند و گروه دوم نمونهها برای اندازهگیری برخی صفات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی استفاده شدند. نتایج نشان داد اختلاف معنیداری بین تحمل به یخزدگی ارقام زیتون مورد مطالعه مشاهده شد. بیشترین تحمل به یخزدگی برآورد شده مربوط به رقمهای ’آمفی سیس‘، ’شنگه‘ و ’کنسروالیا‘ (به ترتیب LT50 برابر با °C 14/13-، 72/11- و 20/11-) و کمترین تحمل مربوط به رقم ’رشید‘ (LT50 برابر با °C 90/6-) بود. شاخص Fv/Fm، کربوهیدراتهای محلول و چگالی برگ در ارقام متحمل به یخزدگی از قبیل ’آمفی سیس‘، ’شنگه‘ و ’کنسروالیا‘ بیش از سایر ارقام بود که حاکی از ارتباط مثبت این پارامترها با تحمل به یخزدگی است. غلظت مالون دی آلدهید، تراکم روزنهای و محتوای نسبی آب برگ در ارقام متحمل به یخزدگی نظیر ’آمفی سیس‘، ’شنگه‘ و ’کنسروالیا‘ کمتر از رقم حساس به یخزدگی ’رشید‘ بود.
واژه‌های کلیدی: تراکم روزنه، زیتون، کربوهیدراتهای محلول، فلورسانس کلروفیل، تنش دمای پایین، نشت یونی.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
