جلد 8، شماره 30 - ( جلد 8 شماره 30- خرداد و تیر 1398 )                   جلد 8 شماره 30 صفحات 315-303 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران ، nnnadernejad@yahoo.com
3- بخش بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده:   (5762 مشاهده)
سنتز نانوذرات، توجه دانشمندان را  در زمینه های فیزیکی، شیمیایی، علوم بیولوژیکی و پزشکی به خود جلب کرده است.  استفاده از عصاره گیاهان برای سنتز نانوذرات بر سایر فرآیندهای بیولوژیکی بدلیل حذف، فرآیند کشت  سلول ها مزیت دارد و همچنین سنتز می تواند در مقیاس بزرگ انجام شود. در این تحقیق، سنتز نانوذرات اکسید روی از روش سنتز سبز با استفاده از عصاره زیتون انجام گردید. ویژگی های نانوذرات با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری و جذب اسپکتروسکوپی UVVisibe  تعیین گردید. همچنین آزمایشی برای مطالعه تاثیر نانوذرات اکسید روی سنتز شده  ( صفر ، 200 و 400 پی پی ام) بر رشد، پرولین و MDA، فنل کل، فلاونوئید، پراکسید­هیدروژن، کلروفیل، آنتوسیانین و فعالیت آنزیم­های گاوزبان در دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1394 انجام شد. نانوذرات اکسید روی سنتز شده توسط ماکزیمم جذب در طول موج 370 نانومتر تایید گردید. تصویر میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان داد که نانوذرات اکسید روی کروی و با اندازه میانگین 41 نانومتر هستند. نتایج نشان داد که طول ریشه و ساقه در گیاهانی که با نانوذرات اکسید روی تیمار شدند، افزایش یافت، اما محتوای قند­محلول، آنتوسیانین و  فعالیت کاتالاز در گیاهانی که با نانوذرات اکسید روی تیمار شدند، تغییر معنی­داری نشان نداد. علاوه بر این، تیمار نانوذرات اکسید روی در غلظت 400 پی پی ام، مقدار فنل کل، پراکسید­هیدروژن، پراکسیداسیون لیپید و فعالیت آسکوربات­پراکسیداز، گایاکل­پراکسیداز و فنیل­آلانین­آمونیالیاز را افزایش داد. از سوی دیگر تیمار نانوذرات اکسید روی، محتوای پرولین و کلروفیل را به­طور معنی­داری کاهش داد. نانوذرات اکسید روی منجر به افزایش تولید گونه­های فعال اکسیژن و کاهش محتوای پرولین و کلروفیل در گاوزبان شد.

 
متن کامل [PDF 480 kb]   (1982 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: سایر موارد
دریافت: 1396/5/30 | پذیرش: 1396/10/16 | انتشار: 1398/5/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.