فرآیند و کارکرد گیاهی

به منظور مطالعه تأثیر نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدارشده بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی کلزا (Brassica napus L.) رقم هایولا 401 تحت تنش شوری، پژوهشی در شرایط کنترل شده به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. در مرحله اول نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدارشده سنتز و در مرحله دوم غلظت بهینه آن تعیین شد. در مرحله سوم نیز اثر سه سطح کودی شاهد، نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدارشده در غلظت بهینه و کی‌لیت (شلات) آهن در سطوح مختلف شوری (0، 30، 60، 90 و 120 میلی­مولار با استفاده از نمک کلرید سدیم) در شرایط هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از مرحله مقدماتی تیمار 16 میلی­گرم بر لیتر به عنوان غلظت بهینه نانوذرات آهن صفرظرفیتی سنتز شده تعیین شد. همچنین معادلات رگرسیونی بدست آمده نشان داد که پس از کاربرد نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدارشده با افزایش سطح شوری شیب کاهشی طول ریشه­چه، قطر ساقه، وزن خشک گیاه، وزن خشک ریشه­چه و کلروفیل a+b (به ترتیب باشیب ملایم 0183/0-، 011/0-، 0064/0-، 0022/0- و 0027/0- واحد) و شیب افزایشی نشت الکترولیت ( 0743/0 واحد) نسبت به شاهد و کی‌لیت آهن کمتر بود. همچنین بیشترین میزان فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانی کاتالاز (CAT) و گیاکول پراکسیداز (GPX) تا سطح 90 میلی­مولار و آسکوربات پراکسیداز (APX) تا سطح 120 میلی­مولار طی کاربرد نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدارشده بدست آمد. در مجموع، نتایج بیانگر اثربخشی مثبت نانوذرات آهن صفرظرفیتی پایدارشده همراه با افزایش سطح شوری در بهبود رشد گیاه کلزا در مقایسه با شاهد و کی‌لیت آهن بود.