برای ارزیابی ریشه­زایی قلمه گل حنای گینه نو (Impatiens hawkeri) با استفاده از قارچ میکوریزا(Glomus mosseae)  و اثر آن بر میزان جذب برخی عناصر غذایی، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در محیط گلخانه با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای اعمال شده شامل چهار سطح قارچ میکوریزای همزیست صفر، 11، 22 درصد (پودری) و 20 درصد (مایع) حجمی بود. قلمه­های گرفته شده از گیاه مادری بذری (Divine Scarlet Red, F1) در گلدان­های با بستر مایه­کوبی شده با قارچ شامل 50 درصد پیت ماس، 40 درصد پرلیت و 10 درصد پوسته برنج (حجم به حجم) کشت شدند. یک ماه پس از کاشت قلمه­ها، درصد ریشه­زایی، طول، تعداد و حجم ریشه و وزن تر و خشک ریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که به جز در صفت درصد ریشه­زایی، در سایر صفات، بین قلمه­های تلقیح شده و شاهد اختلاف معنی­دار در سطح احتمال یک درصد مشاهده شد. بیشترین طول و حجم ریشه (32 سانتی­متر و 66/34 میلی­متر مکعب) و وزن تر و خشک ریشه (49/26 و 730/0 گرم) مربوط به تیمار 22 درصد قارچ میکوریزا بود. پنج ماه پس از کاشت، گروه دیگری از قلمه­ها به منظور اندازه­گیری محتوای عناصر مورد بررسی قرار گرفتند. در این مرحله، بیشترین غلظت نیتروژن برگ (6/2 درصد)، فسفر (419/0 درصد)، پتاسیم (66/2 درصد)، روی (52/73 میلی­گرم در کیلوگرم) و مس (77/18 میلی­گرم در کیلوگرم) در تیمار مایکوریزای 22 درصد مشاهده شد. در این آزمایش کاربرد مایکوریزا در بستر ریشه­زایی (پودری) نسبت به کاربرد مایع نتایج بهتری نشان داد.