به منظور بررسی کاربرد همزمان ورمی‌کمپوست و پوتریسین بر خصوصیات زایشی و برخی صفات بیوشیمیایی خیار گلخانه‌ای رقم یلدا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل بسترهای کشت حاوی درصدهای مختلف ورمی‌کمپوست (صفر، 20، 40 و 60 درصد) و غلظت‌های مختلف پوتریسین (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی‌مولار) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل ورمی‌کمپوست و محلول‌پاشی پوتریسین به جز بر تعداد میوه و تعداد روز تا گل‌دهی بر بقیه صفات در سطح 1 درصد معنی‌دار بود. با زیاد شدن درصد ورمی‌کمپوست محیط کشت، شاخص‌های مورد بررسی نسبت به شاهد به طور معنی‌داری افزایش یافتند به طوری که بیشترین میزان عملکرد در تیمار 40 درصد ورمی‌کمپوست و محلول‌پاشی با 1 میلی‌مولار مشاهده شد ولی در محیط کشت حاوی 60 درصد ورمی‌کمپوست به دلیل اثرات شوری ناشی از مصرف زیاد مواد آلی عملکرد کاهش یافت. محلول‌پاشی با 1 میلی‌مولار پوتریسین از طریق افزایش میزان پرولین، پروتئین و قندهای محلول، کاهش رشد را تا حدودی جبران کرد.