فرآیند و کارکرد گیاهی

آلوئه ورا از گیاهانی است که با توجه به سازگاری‌های ویژه آن به شرایط اقلیمی ایران مورد بهره‌برداری صنعتی قرار گرفته است. بررسی بیشتر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آن در بافت‌هایی که مورد استفاده مستقیم قرار می‌گیرند، موجب بهره‌برداری بهینه می‌شود. در این مطالعه اثر تغذیه آهن بر غلظت آهن در بافت‌های برگ و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان تکثیر شده از یک پایه مادری تحت تیمار غلظت‌های مختلف آهن در محیط کشت (0، 5، 10 و 20 میکرومولار) و دو فرم کلیت شده FeEDTA و FeEDDHA در یک طرح فاکتوریل کامل تصادفی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین دو فرم کلیت شده آهن تفاوتی در تجمع آن در گیاه وجود نداشت. با افزایش غلظت در محیط کشت، بیشترین تاثیر در افزایش غلظت آهن در بافت‌های سطحی برگ دیده شد. فعالیت آنزیمی سوپراکسید دیسموتاز کل در بافت‌های مختلف تحت تاثیر غلظت آهن قرار نگرفت. بررسی ایزوزایم‌ها نشان داد که فعالیت MnSOD در همه بافت‌ها وجود داشت. فعالیت FeSOD بیشتر در بافت‌های سطحی دیده شد اما با افزایش غلظت آهن، این ایزوزایم در پالپ نیز دیده شد. ایزوزایم Cu/ZnSOD در همه غلظت‌ها در بافت‌های سطحی دیده شد ولی در هیچکدام از شرایط در پالپ دیده نشد. بر اساس نتایج استدلال می‌شود که پالپ به عنوان مهمترین بافت مورد استفاده گیاه، محل اصلی ذخیره آهن در گیاه نیست. فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در پالپ با افزایش غلظت آهن محیط قابل القاء است و بنابراین امکان القای فعالیت ایزوزایم Cu/ZnSOD با افزایش غلظت مس و روی قابل بررسی است.