به منظور بررسی اثر کود آهن و تنش خشکی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی نخود زراعی و همچنین نحوه‏ی کاربرد کودآهن (خاک‏ کاربرد و محلول‏پاشی) و نیز زمان استفاده در مراحل فنولوژیک مختلف گیاه، آزمایشی در سال زراعی 1391-1390 در مزرعه ‏ی تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا شد. آزمایش به‏ صورت اسپلیت پلات (کرت‏های یک‏بار خرد شده) در قالب طرح پایه‏ ی بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. شرایط بدون تنش خشکی و تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی قرار گرفتند. زمان و نحوه‏ ی کاربرد کود آهن در هشت سطح شامل عدم کاربرد کود آهن (F1)، مصرف خاک ‏کاربرد کود آهن (F2)، محلول‏پاشی در مرحله‏ ی شاخه‏ دهی (F3)، محلول‏پاشی در مرحله ‏ی گلدهی (F4)، محلول‏پاشی در مرحله‏ ی غلاف‏ بندی (F5)، خاک‏ کاربرد + محلول‏پاشی در مرحله‏ ی شاخه‏ دهی (F6)، خاک ‏کاربرد + محلول‏پاشی در مرحله ‏ی گلدهی (F7)، خاک ‏کاربرد + محلول‏پاشی در مرحله‏ ی غلاف‏ بندی (F8)، به عنوان فاکتور فرعی قرار داده شدند. نتایج تحقیق حاضر نشان که تنش خشکی به طور معنی‏ داری موجب کاهش مقدار صفات محتوای آب نسبی برگ، میزان سبزینگی برگ، حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II، سرعت رشد گیاه (CGR)، شاخص سطح برگ (LAI) و فعالیت ویژه‏ ی آنزیم کاتالاز در گیاه نخود شد. تیمار کود آهن نیز اثر معنی‏ داری بر میزان سبزینگی برگ، شاخص سطح برگ (LAI)، فعالیت ویژه‏ ی آنزیم پراکسیداز و فعالیت ویژه‏ ی آنزیم کاتالاز داشت و سبب افزایش صفات مذکور گردید. بنابراین، به نظر می‏رسد محلولپاشی آهن سبب بهبود صفات مرتبط با فتوسنتز و کاهش اثرات سوء ناشی از تنش خشکی در گیاه نخود گردیده اس.