1- گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، raouf_ssharifi@yahoo.com
چکیده: (345 مشاهده)
بهمنظور بررسی تأثیر میکوریزا، ورمیکمپوست و پوترسین بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی تریتیکاله تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400-1399 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل شوری در سه سطح (عدم اعمال شوری بهعنوان شاهد، شوری 60 و 120 میلیمولار با نمک کلرید سدیم)، کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد کودهای زیستی بهعنوان شاهد، کاربرد
ورمیکمپوست، میکوریزا، کاربرد توأم ورمیکمپوست و میکوریزا) و محلولپاشی پوترسین در سه سطح (محلولپاشی با آب بهعنوان شاهد، محلولپاشی 4/0 و 8/0 میلیمولار پوترسین) بودند. نتایج نشان داد کمترین میزان هدایت الکتریکی و فلورسانس حداقل برگ در کاربرد میکوریزا با ورمیکمپوست و محلولپاشی 8/0 میلیمولار پوترسین در شرایط عدم اعمال شوری مشاهده شد. همچنین این ترکیب تیماری شاخص کلروفیل (75/40 درصد)، محتوای نسبی آب (7/37 درصد)، هدایت روزنهای (85/43 درصد)، فلورسانس متغیر (21/120 درصد)، فلورسانس حداکثر (46/45 درصد) و عملکرد کوانتومی برگ (37/51 درصد) و عملکرد دانه (7/38 درصد) را نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و پوترسین در بالاترین سطح شوری (120 میلیمولار) افزایش داد. براساس نتایج کاربرد کودهای زیستی (میکوریزا و ورمیکمپوست) و پوترسین، میتواند عملکرد دانه تریتیکاله را تحت شرایط شوری بهواسطه بهبود شاخصهای فلورسانس کلروفیل و سایر صفات فیزیولوژیک افزایش دهد.
شمارهی مقاله: 5
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش شوري دریافت: 1401/11/30 | پذیرش: 1402/4/27 | انتشار: 1403/2/10