جلد 13، شماره 59 - ( جلد 13، شماره 59، فروردین و اردیبهشت 1403 )                   جلد 13 شماره 59 صفحات 94-61 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Narimani H, seyed sharifi R, Sedghi M. Effects of mycorrhiza, vermicompost and putrescine on the morpho-physiological characteristics of triticale (Triticosecale Wittmack) under salinity stress. Plant Process and Function 2024; 13 (59) : 5
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1877-fa.html
نریمانی حامد، سید شریفی رئوف، صدقی محمد. تأثیر میکوریزا، ورمی‌کمپوست و پوترسین بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی تریتیکاله (Triticosecale Wittmack) تحت تنش شوری. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1403; 13 (59) :61-94

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1877-fa.html


1- گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، raouf_ssharifi@yahoo.com
چکیده:   (233 مشاهده)
به­منظور بررسی تأثیر میکوریزا، ورمی­کمپوست و پوترسین بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی تریتیکاله تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400-1399 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل شوری در سه سطح (عدم اعمال شوری به­عنوان شاهد، شوری 60 و 120 میلی­مولار با نمک کلرید سدیم)، کودهای زیستی در چهار سطح (عدم کاربرد کودهای زیستی به­عنوان شاهد، کاربرد
ورمی­کمپوست، میکوریزا
، کاربرد توأم ورمی­کمپوست و میکوریزا) و محلول­پاشی پوترسین در سه سطح (محلول­پاشی با آب به­عنوان شاهد، محلول­پاشی 4/0 و 8/0 میلی­مولار پوترسین) بودند. نتایج نشان داد کمترین میزان هدایت الکتریکی و فلورسانس حداقل برگ در کاربرد میکوریزا با ورمی­کمپوست و محلول­پاشی 8/0 میلی­مولار پوترسین در شرایط عدم اعمال شوری مشاهده شد. همچنین این ترکیب تیماری شاخص کلروفیل (75/40 درصد)، محتوای نسبی آب (7/37 درصد)، هدایت روزنه­ای (85/43 درصد)، فلورسانس متغیر (21/120 درصد)، فلورسانس حداکثر (46/45 درصد) و عملکرد کوانتومی برگ (37/51 درصد) و عملکرد دانه (7/38 درصد) را نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و پوترسین در بالاترین سطح شوری (120 میلی­مولار) افزایش داد. بر­اساس نتایج کاربرد کودهای زیستی (میکوریزا و ورمی­کمپوست) و پوترسین، می­تواند عملکرد دانه تریتیکاله را تحت شرایط شوری به­واسطه بهبود شاخص­های فلورسانس کلروفیل و سایر صفات فیزیولوژیک افزایش دهد.
شماره‌ی مقاله: 5
متن کامل [PDF 2219 kb]   (76 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش شوري
دریافت: 1401/11/30 | پذیرش: 1402/4/27 | انتشار: 1403/2/10

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb