جلد 12، شماره 57 - ( جلد 12، شماره 57، آذر و دی 1402 )
جلد 12 شماره 57 صفحات 368-357 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سعید نواب پور* 
1، ساناز رمضانپور1 ، احد یامچی1 ، داریوش عبادی الماس1
1، ساناز رمضانپور1 ، احد یامچی1 ، داریوش عبادی الماس1
1- گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی دانشگاه منابع طبیعی و علوم کشاورزی گرگان، ایران
چکیده: (808 مشاهده)
شوری، یکی از مهمترین عوامل محدودکننده رشد و تولید برنج در شرایط خشک و نیمهخشک جهان است. به منظور بررسی تأثیر تنش شوری بر خصوصیات بیوشیمیایی و بیان برخی ژن‌های القایی در مرحله گیاهچه‌ای برنج، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل پنج سطح صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 میلیمولار از کلرید سدیم برای ایجاد تنش شوری بود. سطوح شوری به همراه محلول غذایی یوشیدا در یک سیستم هیدروپونیک اعمال شد. فاکتور فرعی شامل چهار رقم (کشوری، شیرودی، طارم و کوهسار) برنج بود. در این پژوهش شاخص سطح اکسیداسیون سلولی (TBARM)، فعالیت‌های آنزیمی و بیان برخی ژن‌های مهم پاد اکسیدان شامل کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربیک پراکسیداز و فاکتور رونویسی TCTP مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اختلاف بین ارقام و سطوح شوری برای کلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. همچنین با افزایش سطح شوری، میزان فعالیت آنزیم‌های مورد مطالعه و بیان ژن‌های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربیک پراکسیداز و TCTP افزایش یافت. با توجه به نتایج بهدست آمده رقمهای شیرودی و کوهسار به عنوان رقمهای متحمل به شوری شناسایی شدند.
شماره‌ی مقاله: 21
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |