 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Heydari V,  Ahmadi-Lahijani M J,  Nabati J,  Nezami A. Study of the physiological and biochemical characteristics of lentils (Lens culinaris Medik) under salinity stress conditions.  Plant Process and Function 2023; 12 (56) : 7
URL: 
http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1792-fa.html   
                    
                    حیدری وجیهه،  احمدی لاهیجانی محمدجواد،  نباتی جعفر،  نظامی احمد. مطالعه ویژگیهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی عدس (Lens culinaris Madikus) در 
شرایط تنش شوری.  فرآیند و کارکرد گیاهی. 1402; 12 (56) :89-108
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1792-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران 
 2- گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ، mjahmadi@um.ac.ir
 3- پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران 
                    
                    
                    چکیده:       (1503 مشاهده)
                    
                    
                    تنش شوری یکی از مهمترین تنشهای غیرزنده و کاهشدهنده عملکرد گیاهان زراعی در مناطق نیمهخشک و خشک است. به منظور بررسی اثر تنش شوری بر خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ژنوتیپهای مختلف عدس، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات شوری دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400-1399 اجرا شد. سطوح شوری 5/2، 6 و 9 دسیزیمنس بر متر در کرتهای اصلی و شش ژنوتیپ عدس در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح تنش شوری محتوای کاروتنوئیدها، فنل، سدیم برگ و زیستتوده کاهش یافت. بیشترین محتوای فنل برگ در شوری 5/2 دسیزیمنس بر متر و ژنوتیپ MLC178 مشاهده شد و با افزایش شدت تنش به 6 و 9 دسیزیمنس بر متر به ترتیب 28 و 238 درصد از محتوای فنل برگ کاسته شد. ژنوتیپ MLC118 دارای بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز در شرایط سطح 5/2 دسیزیمنس بر متر بود و با افزایش شدت تنش شوری به 6 و 9 دسیزیمنس بر متر، فعالیت آنزیم کاتالاز به ترتیب 09/1 و 94/1 برابر کاهش یافت. از سوی دیگر، بیشترین زیستتوده در سطح 5/2 دسیزیمنس بر متر و در ژنوتیپ MLC117 مشاهده شد که نسبت به سطوح بالاتر شوری، بیش از دو برابر زیستتوده بیشتری تولید کرد. بیشترین محتوای پرولین برگ در ژنوتیپ MLC26 در سطح تنش شوری 9 دسیزیمنس بر متر مشاهده شد، درحالیکه، با کاهش سطح تنش شوری به 6 و 5/2 دسیزیمنس بر متر، محتوای پرولین برگ به ترتیب به میزان 4 و 46 درصد کاهش یافت. بهطورکلی، ژنوتیپهای MLC117 و MLC12 در شرایط تنش شوری در بیشتر صفات برتری داشتند.
                    
                    شمارهی مقاله: 7
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
تنش شوري  دریافت: 1401/8/10 | پذیرش: 1402/1/22 | انتشار: 1402/8/16
                    
                    
                    
                    
                    
                    
                    
                    ارسال پیام به نویسنده مسئول