جلد 12، شماره 56 - ( جلد 12، شماره 56، مهر و آبان 1402 )                   جلد 12 شماره 56 صفحات 108-89 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Heydari V, Ahmadi-Lahijani M J, Nabati J, Nezami A. Study of the physiological and biochemical characteristics of lentils (Lens culinaris Medik) under salinity stress conditions. Plant Process and Function 2023; 12 (56) : 7
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1792-fa.html
حیدری وجیهه، احمدی لاهیجانی محمدجواد، نباتی جعفر، نظامی احمد. مطالعه ویژگی‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی عدس (Lens culinaris Madikus) در شرایط تنش شوری. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1402; 12 (56) :89-108

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1792-fa.html


1- گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2- گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران ، mjahmadi@um.ac.ir
3- پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
چکیده:   (727 مشاهده)
تنش شوری یکی از مهم‌ترین تنش‌های غیرزنده و کاهش‌دهنده عملکرد گیاهان زراعی در مناطق نیمه‌خشک و خشک است. به منظور بررسی اثر تنش شوری بر خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ژنوتیپ‌های مختلف عدس، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد­شده در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات شوری دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400-1399 اجرا شد. سطوح شوری 5/2، 6 و 9 دسی‌زیمنس بر متر در کرت‌های اصلی و شش ژنوتیپ عدس در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح تنش شوری محتوای کاروتنوئیدها، فنل، سدیم برگ و زیست‌توده کاهش یافت. بیشترین محتوای فنل برگ در شوری 5/2 دسی‌زیمنس بر متر و ژنوتیپ MLC178 مشاهده شد و با افزایش شدت تنش به 6 و 9 دسی‌زیمنس بر متر به ترتیب 28 و 238 درصد از محتوای فنل برگ کاسته شد. ژنوتیپ MLC118 دارای بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز در شرایط سطح 5/2 دسی‌زیمنس بر متر بود و با افزایش شدت تنش شوری به 6 و 9 دسی‌زیمنس بر متر، فعالیت آنزیم کاتالاز به ترتیب 09/1 و 94/1 برابر کاهش یافت. از سوی دیگر، بیشترین زیست‌توده در سطح 5/2 دسی‌زیمنس بر متر و در ژنوتیپ MLC117 مشاهده شد که نسبت به سطوح بالاتر شوری، بیش از دو برابر زیست‌توده بیشتری تولید کرد. بیشترین محتوای پرولین برگ در ژنوتیپ MLC26 در سطح تنش شوری 9 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده شد، درحالی‌که، با کاهش سطح تنش شوری به 6 و 5/2 دسی‌زیمنس بر متر، محتوای پرولین برگ به ترتیب به میزان 4 و 46 درصد کاهش یافت. به‌طور‌کلی، ژنوتیپ‌های MLC117 و MLC12 در شرایط تنش شوری در بیشتر صفات برتری داشتند.
شماره‌ی مقاله: 7
واژه‌های کلیدی: پرولین، زیست‌توده، فنل، کاتالاز، DPPH
متن کامل [PDF 1332 kb]   (231 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش شوري
دریافت: 1401/8/10 | پذیرش: 1402/1/22 | انتشار: 1402/8/16

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb