جلد 12، شماره 56 - ( جلد 12، شماره 56، مهر و آبان 1402 )
جلد 12 شماره 56 صفحات 362-343 |
برگشت به فهرست نسخه ها
روح الله نیک فکر1 
، سید کمال کاظمی تبار* 1، غلامعلی رنجبر1 ، سیدحمیدرضا هاشمی پطرودی2 ، پویان مهربان جوبنی1
، سید کمال کاظمی تبار* 1، غلامعلی رنجبر1 ، سیدحمیدرضا هاشمی پطرودی2 ، پویان مهربان جوبنی1
1- گروه اصلاح نباتات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
2- پژوهشکده ژنتیک و زیست‌فناوری گیاهی طبرستان، طبرستان، ایران
2- پژوهشکده ژنتیک و زیست‌فناوری گیاهی طبرستان، طبرستان، ایران
چکیده: (519 مشاهده)
کنجد از گیاهان روغنی است که از دیرباز کشت میشده است. پایینبودن عملکرد کنجد و تولید آسانتر سایر دانههای روغنی باعث گردیده که به کشت این گیاه کمتر توجه شود، لذا لازم است در راستای تولید ارقام پرمحصول آن اقدام شود. شوری خاک عامل مهمی است که بر رشد، نمو و بهرهوری تقریباً تمام گیاهان از جمله کنجد تأثیر میگذارد. افزایش غلظت نمک در محیط رشد گیاه منجر به افزایش یونهای Na+ و Cl- در گیاهان و القای استرس اکسیداتیو، استرس اسمزی و سمیت یونی میشود. جوانهزنی بذر و رشد اولیه گیاهچه دو مرحله حیاتی در چرخه زندگی گیاه هستند که تا حد زیادی عملکرد محصول را تعیین میکنند. در این آزمایش گیاه کنجد در سه مرحله جوانهزنی (شاخصهای جوانهزنی)، گیاهچهای (صفات فنوتیپی گیاهچه، فعالیتها SOD، CAT و محتوای MDA و H2O2) و مرحله بلوغ بررسی گردید. لذا 21 رقم مختلف کنجد هم از جهت تنوع ژنتیکی و هم وراثتپذیری صفات مطالعه شد. همچنین روابط بین صفات در سه مرحله و مسیر تأثیرگذاری صفات مورفولوژی در محیط مزرعه اندازهگیری شد و با استفاده از این صفات ارقام گروهبندی و ارقام متحمل و حساس به تنش شوری شناسایی شدند. ارقام مورد مطالعه به دو گروه تقسیم شدند و ژنوتیپهای با عملکرد بالا همچون اولتان، 159، ناز چندشاخه، یلووایت، مغان 418، آمریکایی و چینی در یک گروه قرار گرفتند. برای دستیابی به نوترکیب‌های جدید، ژنوتیپهای خوشه‌های دور بهعنوان والدین برای برنامه هیبریداسیون استفاده می‌شوند. استفاده از صفات منتخب در برنامه اصلاح کنجد باعث افزایش عملکرد میشود.
شماره‌ی مقاله: 22
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |