جلد 10، شماره 44 - ( جلد 10شماره 44- مهر و آبان 1400 )                   جلد 10 شماره 44 صفحات 234-219 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه باغبانی دانشگاه ایلام ، f.ghanbari@ilam.ac.ir
2- گروه باغبانی دانشگاه ایلام
چکیده:   (1323 مشاهده)
با توجه به اقلیم خشک و کمبود آب در کشور ایران استفاده از موادی که بتواند تحمل گیاه به کم‌آبی را افزایش دهد از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق اثر اسید سالیسیلیک و کائولین بر تحمل تنش کم‌آبی در گیاه گوجه‌فرنگی مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارها شامل محلول‌پاشی برگی در چهار سطح (شاهد، اسید سالیسیلیک 5/0 میلی­مولار، کائولین 5/2 درصد و کاربرد هم‌زمان اسید سالیسیلیک+کائولین) و دور آبیاری (2، 4، 6 و 8 روز یک‌بار آبیاری) بود. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری در گیاه گوجه‌فرنگی منجر به کاهش رشد و عملکرد در این گیاه شد، به‌طوری‌که میانگین عملکرد در دورهای آبیاری 4، 6 و 8 روز یک‌بار نسبت به شاهد (دو روز یک‌بار) به ترتیب 9، 11 و 21 درصد کاهش یافت. با افزایش دور آبیاری محتوای رطوبت نسبی، کلروفیل کل، تعرق و فتوسنتز کاهش و مالون دی آلدهید، پرولین، فعالیت آنزیم پراکسیداز و پراکسید هیدروژن افزایش یافت. تیمارهای اسید سالیسیلیک و کائولین تأثیر مثبت و معنی‌داری بر کاهش آثار تنش کم‌آبی در گیاه گوجه‌فرنگی داشتند. کاربرد اسید سالیسیلیک و کائولین با افزایش کلروفیل، محتوای رطوبت نسبی، فعالیت آنزیم پراکسیداز، نرخ فتوسنتز و تعرق سبب بهبود رشد و عملکرد گیاه شدند. بیشترین تأثیر تیمارهای محلول‌پاشی در شرایط دور آبیاری 6 و 8 روز یک‌بار مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد هم‌زمان اسید سالیسیلیک+کائولین اثر هم‌افزایی نسبت به کاربرد این مواد به‌صورت جداگانه نداشت. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده برای کاهش آثار آبیاری طولانی در گیاه گوجه‌فرنگی استفاده از کائولین یا اسید سالیسیلیک توصیه می‌شود.
متن کامل [PDF 632 kb]   (425 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش خشكي
دریافت: 1399/10/22 | پذیرش: 1399/12/19 | انتشار: 1400/8/14

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.