جلد 10، شماره 41 - ( جلد 10 شماره 41- فروردین و اردیبهشت 1400 )
جلد 10 شماره 41 صفحات 144-129 |
برگشت به فهرست نسخه ها
الهام بهرامی1 
، رضا خراسانی* 2، مهدی طاهری3 ، امیر فتوت4
، رضا خراسانی* 2، مهدی طاهری3 ، امیر فتوت4
1- دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
2- گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد ،elham.Bahrami88@gmail.com
3- مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان
4- گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
2- گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد ،
3- مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان
4- گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (1244 مشاهده)
چکیده :
بکارگیری سیلیسیوم بعنوان یک استراتژی موثر در کاهش جذب کادمیوم و تحت تأثیر قراردادن خسارتهای اکسیداتیو ناشی از سمیت کادمیوم مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر حضور و عدم حضور سیلیسیوم (0 و 5/1 میلی مول در لیتر) در سطوح مختلف کادمیوم ( 0،10،50 میکرومول بر لیتر) در گیاه گندم(Triticum aestivum L.) در شرایط هیدروپونیک انجام گرفت. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کادمیوم غلظت مالون دیآلدئید (MDA) افزایش معنیدار پیدا کرد و بکارگیری سیلیسیوم MDA را در مقایسه با گیاهانی که تنها با کادمیوم تیمار شده بودند کاهش داد. نتایج همچنین نشان داد که تنش کادمیوم یک افزایش معنیدار در فعالیتهای سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز در برگها و ریشههای گندم ایجاد کرد. نتایج نشان داد بکارگیری سیلیسیوم بطور معنیداری فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز، آسکوربیک پراکسیداز را هم در برگها و هم در ریشهها کاهش داد در حالیکه در فعالیت کاتالاز در برگها تأثیری نداشت ولی کاتالاز را در ریشه بطور معنیداری کاهش داد. با توجه به نتایج فوق به نظر میرسد بکارگیری سیلیسیوم در شرایط تنش کادمیوم خسارات ناشی از تنش اکسیداتیو در گیاه را بهبود می بخشد.
بکارگیری سیلیسیوم بعنوان یک استراتژی موثر در کاهش جذب کادمیوم و تحت تأثیر قراردادن خسارتهای اکسیداتیو ناشی از سمیت کادمیوم مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر حضور و عدم حضور سیلیسیوم (0 و 5/1 میلی مول در لیتر) در سطوح مختلف کادمیوم ( 0،10،50 میکرومول بر لیتر) در گیاه گندم(Triticum aestivum L.) در شرایط هیدروپونیک انجام گرفت. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کادمیوم غلظت مالون دیآلدئید (MDA) افزایش معنیدار پیدا کرد و بکارگیری سیلیسیوم MDA را در مقایسه با گیاهانی که تنها با کادمیوم تیمار شده بودند کاهش داد. نتایج همچنین نشان داد که تنش کادمیوم یک افزایش معنیدار در فعالیتهای سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز در برگها و ریشههای گندم ایجاد کرد. نتایج نشان داد بکارگیری سیلیسیوم بطور معنیداری فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز، آسکوربیک پراکسیداز را هم در برگها و هم در ریشهها کاهش داد در حالیکه در فعالیت کاتالاز در برگها تأثیری نداشت ولی کاتالاز را در ریشه بطور معنیداری کاهش داد. با توجه به نتایج فوق به نظر میرسد بکارگیری سیلیسیوم در شرایط تنش کادمیوم خسارات ناشی از تنش اکسیداتیو در گیاه را بهبود می بخشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنظیم کننده های رشد گیاهی
دریافت: 1399/4/14 | پذیرش: 1399/7/15 | انتشار: 1400/2/6
دریافت: 1399/4/14 | پذیرش: 1399/7/15 | انتشار: 1400/2/6
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |