این پژوهش با هدف بررسی اهمیت برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مرتبط با مکانیسم‌های سازگاری به سرما و میزان تأثیرگذاری آنها در تحمل به سرمای زمستانه ارقام و تعیین شاخص‌های مناسب و کارآمد برای شناسایی ارقام توت فرنگی متحمل و حساس به سرما صورت گرفت. بررسی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی تحت چندین تیمار سرمایی مختلف روی بافت­های دو رقم توت فرنگی سلوا و کوئین الیزا انجام شد. گیاهچه­های تهیه شده از رانر سال جاری پس از کشت در گلدان تا اواخر آبان در محیط آزاد نگهداری شدند تا کم کم به دمای پایین سازگار شوند. پس از سازگاری گیاهان تیمار­های دمایی با استفاده از دستگاه سرما­ساز قابل تنظیم اعمال شد. نمونه‌ها به مدت سه ساعت در تیمار نهایی سرما نگه‌داری شده و سپس از دستگاه خارج شدند و برای اندازه‌گیری صفات مختلف به آزمایشگاه منتقل شدند. آزمایش‌ها بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد سطوح آنزیم­های اکسیداتیو شامل سوپر اکسید دیسموتاز، گایاکول پراکسیداز و کاتالاز بطور معنی داری تحت تاثیر رقم، تغییرات بافت و دما قرار گرفته است. همچنین مشخص شد که با کاهش دما میزان نشت یونی، پرولین، پروتئین، پراکسید هیدروژن، پراکسیداسیون چربی­های غشا و کربوهیدرات افزایش یافته و این مقادیر عموما در رقم کوئین الیزا بیشتر از سلوا بودند. افزایش سطح این فاکتور­ها در روند کاهش دما در بافت طوقه مشهود­تر بود. محتوی نسبی آب هم با کاهش دما کاهش یافته که در کل این نتایج متحمل بودن رقم کوئین الیزا به سرما را تایید می­کنند.

واژه‌های کلیدی: آنزیم های اکسیداتیو، پراکسیداسیون چربی غشا، تنش سرما، سلوا و کوئین الیزا

متن کامل [PDF 792 kb]   (1230 دریافت)