جلد 8، شماره 33 - ( جلد 8، شماره 33 ، 1398 1398 )                   جلد 8 شماره 33 صفحات 288-277 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23222727.1398.8.33.27.7

XML English Abstract Print

بررسی برخی از خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه پونه آبی (Mentha aquatica L.) تحت تنش سرب و کادمیم
رقیه حسن پور1 ، فائزه زعفریان* 2، محمد رضوانی3 ، بهی جلیلی4
1- گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
2- گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ، fa_zaefarian@yahoo.com
3- ﮔﺮوه زراﻋﺖ و اﺻﻼح ﻧﺒﺎﺗﺎت، واﺣﺪ ﻗﺎﺋﻢﺷﻬﺮ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ، ﻗﺎﺋﻢﺷﻬﺮ
4- گروه خاک شناسی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
چکیده:   (2129 مشاهده)
سرب و کادمیم از آلاینده‌های سمی و متداول خاک هستند که بر فرآیندها، کارکردها و تولید پایدار گیاهان اثر می‌گذارند. در این پژوهش تأثیر تنش سرب و کادمیم بر برخی از پارامترهای رشد گیاه معطر پونه آبی (Mentha aquatica L.) در دو آزمایش جداگانه به­صورت طرح کاملاً تصادفی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت‌های مختلف سرب (صفر، 125، 250، 375 و 500 میلی‌گرم در کیلوگرم) و کادمیم (صفر، 5، 10، 15 و 20 میلی‌گرم در کیلوگرم) بود. ارتفاع بوته، تعداد برگ، سطح برگ، شاخص سبزینگی، کلروفیل a، کلروفیلb ، کلروفیل کل (a+b)، نسبت کلروفیل (a/b) و وزن تر و خشک اندام هوایی اندازه‌گیری شدند. تنش سرب و کادمیم باعث کاهش میانگین صفات به­غیر از نسبت کلروفیل در تیمار سرب شد. کمترین مقدار این صفات مربوط به بیشترین غلظت عناصر سرب و کادمیم بود. اما شدت کاهش در تنش کادمیم شدیدتر بود. میزان کاهش کلروفیل b با افزایش سطوح سرب بیشتر از کلروفیل a بود که باعث شد نسبت کلروفیل در تنش سرب افزایش پیدا کند. سرب و کادمیم با اثر بر صفات مورفولوژیک سبب بروز یکسری تغییرات فیزیولوژیک در پونه آبی شدند که در نهایت منجر به کاهش وزن اندام هوایی در گیاه شد. نتایج به­دست آمده از این آزمایشات نشان داد به­دلیل عدم­سوختگی، کلروز و ریزش برگ‌ها پونه جزء گیاهان مقاوم به سرب و کادمیم محسوب می‌شود.
واژه‌های کلیدی: : عناصر سنگین، پارامترهای رشد، کلروفیل، وزن‌ تر و خشک اندام هوایی
متن کامل [PDF 495 kb]   (797 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش فلزات سنگین
دریافت: 1397/9/18 | پذیرش: 1397/11/24 | انتشار: 1399/2/22
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.