گیاه چچم چند ساله یا Lolium perenne با گروه مهمی از اندوفایت‌ها، قارچ‌هایی از جنس Neotyphodium رابطه همزیستی دارد. اعطای خصوصیات مطلوب زراعی و افزایش مقاومت به تنش‌های محیطی از آثار مهم همزیستی قارچ‌های اندوفایت برای گیاهان میزبان است، که در پی تغییرات مورفولوژیک و فیزیولوژیک در گیاه حاصل می‌شوند. در این پژوهش تأثیر نیکل و همزیستی اندوفایت بر برخی شاخص های رشد و جذب نیکل در دو جمعیت از گیاه لولیوم مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور دو جمعیت از این گیاه با و بدون قارچ اندوفایت (E+، E-) مورد استفاده قرار گرفتند. 3 ماه بعد از اعمال تیمار (به صورت 0، 30، 90 و 180 میلی گرم نیکل در هر کیلوگرم خاک) شاخص های رشد شامل وزن تر، خشک و طول ریشه و اندام هوایی، تعداد پنجه و میزان جذب نیکل در ریشه و اندام هوایی در هر گلدان اندازه‌گیری شد. پس از 3 ماه از تیمار گیاهان، کاهش معنی‏دار در زیست توده ریشه و اندام هوایی در گیاهان با و بدون اندوفایت در تیمار 180 مشاهده شد و آلودگی به اندوفایت زیست توده گیاهان را کاهش داد. اگرچه، عفونت اندوفایت به‏طور معنی‏داری توانایی پنجه‏زنی را در هر دو جمعیت رای‏گراس بهبود بخشید. میزان جذب نیکل در ریشه و اندام هوایی در هر دو جمعیت همراه با افزایش نیکل در خاک افزایش معنی دار نشان داد. حضور اندوفایت در هر دو جمعیت لولیوم عامل مهمی در کاهش جذب نیکل ریشه به منظور کاهش اثرات منفی این عنصر در گیاه شد. همچنین می توان جمعیت اول را به سبب تولید پنجه بیشتر و جذب بیشتر نیکل در اندام هوایی جمعیت مناسبتری به جهت کشت در شرایط تنش معرفی کرد.

واژه‌های کلیدی: واژه های کلیدی: اندوفایت، رای گراس، نئوتیفودیوم، نیکل

متن کامل [PDF 547 kb]   (1418 دریافت)