Younesi-Melerdi E, Nematzadeh G, Pakdin Parizi A. Antioxidant responses of different tissues of Aeluropus littoralis to salinity stress. Plant Process and Function 2019; 8 (32) :433-446
URL:
http://jispp.iut.ac.ir/article-1-963-fa.html
یونسی ملردی الهام، نعمت زاده قربانعلی، پاکدین پاریزی علی. پاسخهای آنتی اکسیدانی بافتهای مختلف گیاه آلوروپوس لیتورالیس به تنش شوری. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1398; 8 (32) :433-446
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-963-fa.html
1- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
2- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری ، a.pakdin@sanru.ac.ir
چکیده: (2589 مشاهده)
تنش شوری از مهمترین تنشهای غیر زیستی است که کشاورزی جهان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. یکی از راهکارهای مقابله با این تنش بررسی مکانیسمهای تحمل در گیاهان شورزی و بهره بردن از این مکانیسمها در جهت بهبود گیاهان زراعی میباشد. گیاه آلوروپوس لیتورالیس میتواند سطوح شوری تا 600 میلیمولار نمک را تحمل کند. در پژوهش حاضر به منظور بررسی سازوکار پاسخ آنتی اکسیدانی این گیاه به تنش شوری، گیاهچههای یکماهه از طریق آبیاری با محلول هوگلند حاوی غلظتهای صفر، 200 و 400 میلی مولار نمک کلرید سدیم تحت تنش شوری قرار گرفتند. پس از 72 ساعت، از بافتهای ریشه، ساقه و برگ نمونهبرداری شد و پاسخ هر کدام از بافتها به تنش شوری مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل آماری دادهها، از آزمون چند دامنهای دانکن برای مقایسات چندگانه استفاده شد و معنیداری در سطح 5% گزارش شد. با افزایش سطح تنش، مقدار پروتئین در هر سه بافت مورد مطالعه به طور معنی دار افزایش یافت. میزان پراکسیدهیدروژن در ساقه و ریشه با افزایش غلظت نمک کاهش یافت اما در برگ در غلظت 200 میلی مولار نمک افزایش معنیدار نشان داد. براساس نتایج بدست آمده الگوی کلی تغییر فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی در مواجهه با تنش شوری متفاوت بود. فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز در هرسه بافت مورد مطالعه با افزایش تنش به طور معنی داری افزایش یافت، به طوریکه بیشترین فعالیت آنزیم با افزایش 7/3 برابری نسبت به شاهد در بافت ساقه و در غلظت 400 میلی مولار نمک مشاهده شد. هرچند تغییرات فعالیت دو آنزیم کاتالاز و گایاکولپراکسیداز روند کلی کاهشی یا بدون تغییر معنی دار را نشان داد، به طوریکه فعالیت آنزیم کاتالاز در برگ و در غلظت 400 میلیمولار نمک تقریباً نصف شاهد و در ریشه بیش از نصف شاهد کاهش یافت. در نهایت با افزایش سطح تنش، افزایش معنیدار فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در همه ارزیابیها، به جز در بافت ریشه و غلظت 200 میلیمولار، مشاهده شد. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده میتوان اظهار داشت که توازن بین شاخص های دفاعی آنتی اکسیدانی منجر به نگهداری مولکولهای مخرب از قبیل پراکسیدهیدروژن در سطح حداقلی شده و نقش موثری در ایجاد تحمل به تنش شوری در گیاه آلوروپوس لیتورالیس بازی میکند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش شوري دریافت: 1396/9/18 | پذیرش: 1397/4/30 | انتشار: 1398/10/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول