امام یحیی، کریم زاده سورشجانی هدایت الله، موری سعید، مقصودی کبری. واکنش بیوشیمیایی دو رقم گندم به تنش خشکی انتهایی و تنظیم کنندههای اکسین و سیتوکینین. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1392; 2 (3) :65-74
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-87-fa.html
1- ، yaemam@gmail.com
چکیده: (16127 مشاهده)
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
(تاریخ دریافت مقاله: 13/06/1391 ؛ تاریخ پذیرش نهایی: 14/02/1392)
چکیده:
به منظور بررسی برخی ویژگیهای بیوشیمیایی یک رقم گندم نان (شیراز) و یک رقم گندم دوروم (یاواروس) به تنش خشکی آخر فصل و سطوح مختلف تنظیم کنندههای اکسین و سیتوکینین، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال زراعی 90-1389 به صورت اسپلیت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. عامل اصلی آبیاری (آبیاری معمول و قطع آبیاری از مرحله گلدهی تا آخر فصل رشد)، عامل فرعی ارقام گندم و عامل فرعی فرعی ضرب سطوح مختلف اکسین (0، 20 و40 میلیگرم در لیتر) و سیتوکینین (0، 50 و 70 میکرومولار) بود. نتایج نشان داد که میزان پرولین و کاتالاز برگ پرچم در شرایط قطع آبیاری، با سپری شدن زمان بعد از گلدهی، به صورت خطی افزایش یافت و این در حالی بود که میزان پرولین و کاتالاز در شرایط آبیاری معمول در دوره بعد از گلدهی تغییر محسوسی نشان نداد. بعلاوه، در شرایط قطع آبیاری میزان پرولین در رقم یاواروس به صورت معنیداری بیشتر از رقم شیراز بود. در بین غلظتهای سیتوکینین بیشترین میزان کاتالاز در شرایط شاهد به دست آمد. همچنین با افزایش غلظت سیتوکینین مصرفی مقدار کاتالاز، در شرایط تنش خشکی کاهش یافت. میزان پراکسیداز نیز در شرایط قطع آبیاری بیشتر بود و با گذشت زمان، بعد از اعمال تیمار آبیاری، با افزایش همراه بود. میزان کلروفیل a،b و کل و کاروتنوئید نیز در شرایط تنش خشکی، بیشتر از آبیاری معمول بود. درک عمیق پاسخ های بیوشیمیایی ارقام گندم به تنش خشکی آخر فصل و برهمکنش آنها با تنظیم کنندههای رشد، نیازمند پژوهشهای تکمیلی است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش خشكي دریافت: 1392/3/22 | پذیرش: 1392/6/23 | انتشار: 1392/6/23
ارسال پیام به نویسنده مسئول