بهمنظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گوجهفرنگی رقم ریوگرند به کاربرد مگافول تحت تنش کمآبی، آزمایشی بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 3 سطح آبیاری (50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و 4 سطح مگافول (0، 1/0، 2/0 و 3/0 درصد) بود. نتایج نشان داد تنش کمآبی بهطور معنیداری محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل و هدایت روزنهای را کاهش داد و باعث افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز، نشت یونی و مقدار پرولین گردید. کاربرد برگی مگافول، محتوای کلروفیل و پرولین برگ، محتوای نسبی آب برگ، هدایت روزنهای و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز را تحت شرایط تنش کمآبی و آبیاری نرمال افزایش داد و باعث کاهش میزان نشت یونی گردید و بیشترین تاثیر را تیمار 2/0 درصد مگافول داشت. حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز (087/0 µmol H2O2 g-1 FW min-1) در گیاهان محلولپاشی شده با مگافول 2/0 درصد تحت شرایط تنش کمآبیاری 50 درصد حاصل شد. با توجه به نتایج کاربرد ماده زیست محرک برای گیاه گوجهفرنگی تحت شرایط آبیاری نرمال و کمآبیاری پیشنهاد میگردد
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |