فرآیند و کارکرد گیاهی

به منظور بررسی کاربرد متیل­جاسمونات بعنوان راه حلی زیستی جهت ارزیابی تحمل گیاه دارویی نعناع فلفلی به شوری آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 1393 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل محلول­پاشی متیل­جاسمونات (صفر، 75 و150 میکرومولار) و تنش شوری (صفر، 3، 6، 9 دسی­زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد با افزایش شوری سرعت تعرق، کلروفیل a، کلروفیل b، وزن خشک برگ و بوته، Fv/Fm، Fm، Y(II)، ETR، محتوای نسبی آب برگ و هدایت روزنه­ای به صورت خطی کاهش یافت و موجب افزایش صفات آنتوسیانین، Fo و NPQ شد. صفات مورد بررسی تحت تاثیر کاربرد متیل­جاسمونات قرارگرفتند که به میزان غلظت متیل­جاسمونات بستگی داشت. به طوریکه در گیاهانی که محلول­پاشی متیل­جاسمونات (غلظت 75 میکرومولار) صورت گرفت موجب افزایش میزان آنتوسیانین و کاهش نشت الکترولیت­های غشا و کاهش اثرات منفی شوری بر هدایت روزنه­ای، ETR و محتوای نسبی آب برگ شد. در سطوح بالای متیل­جاسمونات اثر بازدارندگی آن بر میزان هدایت روزنه­ای، ETR و کلروفیل a مشاهده شد. در مجموع، کاربرد متیل­جاسمونات با بهبود روابط آبی گیاه و افزایش هدایت روزنه­ای، موجب افزایش سرعت انتقال الکترون و کارایی فتوسیستم II می­شود که می­تواند بیانگر نقش مثبت متیل­جاسمونات در شرایط شور باشد. بنابراین به نظر می­رسد کاربرد غلظت 75 میکرومولار متیل­جاسمونات بتواند با افزایش مقاومت به شوری تا حدود زیادی ویژگی­های رشدی گیاه دارویی نعناع فلفلی را در چنین شرایطی بهبود بخشدبه منظور بررسی کاربرد متیل­جاسمونات به عنوان راه­حلی زیستی جهت ارزیابی تحمل گیاه دارویی نعناع فلفلی به شوری، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 1393 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل محلول­پاشی متیل­جاسمونات (صفر، 75 و150 میکرومولار) و تنش شوری (صفر، 3، 6، 9 دسی­زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد با افزایش شوری سرعت تعرق، کلروفیل a، کلروفیل b، وزن خشک برگ و بوته، Fv/Fm، Fm، Y(II)، ETR، محتوای نسبی آب برگ و هدایت روزنه­ای کاهش یافت و موجب افزایش صفات آنتوسیانین، Fo و NPQ شد. صفات مورد بررسی تحت تاثیر سطوح مختلف متیل­جاسمونات قرارگرفتند. به­طوریکه در شوری 9 دسی زیمنس بر متر، کاربرد غلظت 75 میکرومولار متیل­جاسمونات، موجب افزایش هشت درصدی آنتوسیانین و کاهش 35 درصدی نشت الکترولیت­های غشا و از طرفی موجب کاهش اثرات منفی شوری بر هدایت روزنه­ای (54 درصد افزایش)، ETR (10 درصد افزایش) و محتوای نسبی آب برگ  (6 درصد افزایش) شد. در سطح بالای متیل­جاسمونات (غلظت 150 میکرومولار) اثر بازدارندگی آن بر میزان هدایت روزنه­ای، ETR و کلروفیل a مشاهده شد. در مجموع، کاربرد متیل­جاسمونات با بهبود روابط آبی گیاه و افزایش هدایت روزنه­ای، موجب افزایش سرعت انتقال الکترون و کارایی فتوسیستم II می­شود که می­تواند بیانگر نقش مثبت متیل­جاسمونات در شرایط شور باشد. بنابراین به نظر می­رسد کاربرد غلظت 75 میکرومولار متیل­جاسمونات بتواند با افزایش مقاومت به شوری تا حدود زیادی ویژگی­های رشدی گیاه دارویی نعناع فلفلی را در چنین شرایطی بهبود بخشد.