فرآیند و کارکرد گیاهی

خشکسالی یکی از معضلات محیط زیستی است که بر رشد و کاهش تولید محصول تاثیر می گذارد. به منظور بررسی تأثیر کمبود آب (آبیاری برش برای دوره 7 و 10 روزه) بر پاسخ های مولکولی و فیزیولوژیکی، دو رقم گندم نان (سرداری و زرین) انتخاب شدند (براساس نتایج دریافت شده طی سه سال تحقیق. در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلدان های پلاستیکی حاوی خاک های موضعی در اتاق های رشد (30/20 درجه سانتی گراد، روزانه 14/10 ساعت در روز، 60 درصد رطوبت) کشت شد. پاسخ آنها به استرس آب در سطح فیزیولوژیکی توسط تعیین میزان رطوبت نسبی (RWC)، کلروفیل، پرولین آزاد و کلیه پروتئین ها در طی دوره خشکسالی و پس از آن آبیاری بعدی، تمام پارامترهای فیزیولوژیک تحت تأثیر تنش های خشک قرار گرفتند.کارآزمایی RWC رقم زرین به طور معنی داری کاهش یافت و مقدار کلروفیل a و کلروفیل کل در هر دو رقم به طور معنی داری کاهش می یابد اما تغییر محتوای کلروفیل ب در دو رقم معنی دار نبود. محتوای پرولین آزاد دو رقم به طور قابل ملاحظه ای بهبود یافته و هر دو ارقام می توانند با آبیاری پس از خشکسالی کوتاه مدت به شرایط عادی بازگردند. الکتروفورز SDS-PAGE پروتئین برگ تحت کنترل و خشکی، برخی از پروتئین های تنظیم شده و بالا را نشان داد. تغییر در سطح بیان ژن دی هیدرین (DHN) (Rab17) نیز با واکنش زنجیره ای رونویسی-پلیمراز معکوس (RT-PCR) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این ژن کمی در گیاهان آب وهوا دو رقم بیان شد، اما بیان ژن در رقم سرداری به طور قابل توجهی پس از خشکسالی بلند مدت افزایش یافت.