این پژوهش بهمنظور بررسی اثرات کاربرد خاکی و محلولپاشی برگی اسید هیومیک بر میزان کلروفیل، ماندگاری گل روی گیاه، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی، میزان پرولین، مالون دی آلدئید و پروتئین کل در رزمینیاتور رقم هفت رنگ در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور اسید هیومیک در 4 غلظت (صفر، 500، 1000 و 2000 میلیگرم در لیتر) و نحوه کاربرداسید هیومیک به 2 شیوه (کاربرد خاکی و محلولپاشی برگی) با 3 تکرار و 2 مشاهده انجام شد. نتایج نشان داد که کاربردهای خاکی و محلولپاشی اسید هیومیک باعث افزایش در محتوای کلروفیل، پروتئین کل، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و ماندگاری گل روی گیاه به ترتیب به میزان حدود 2، 5، 3 و 75/1 برابر نسبت به شاهد شدند. میزان مالون دی آلدئید در تیمارهای خاکی با افزایش غلظت اسید هیومیک افزایش و برعکس در تیمارهای محلولپاشی کاهش یافت. این روند در فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز نیز تکرار شد. فعالیت آنزیم کاتالاز نیز ابتدا در غلظت کم اسید هیومیک افزایش، اما با افزایش غلظت، میزان فعالیت آن کاهش یافت. میزان پروتئین کل در تمامی غلظتهای اسید هیومیک (بهجزء کاربرد خاکی 500 میلیگرم در لیتر) نسبت به شاهد افزایش یافت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که هر دو روش محلولپاشی برگی و کاربرد خاکی اسید هیومیک با افزایش میزان فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و محتوای کلروفیل و پروتئین کل در گیاه، باعث افزایش ماندگاری گل روی گیاه شدند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |