فرآیند و کارکرد گیاهی

خشکی یکی از تنشهای محیطی است که اثرات مخربی بر اغلب مراحل رشد، ساختار و فعالیت اندامهای گیاه دارد. این آزمایش در سال 1392 به منظور مطالعه اثرهای تنش خشکی بر رشد رویشی و تغییرات بیوشیمیایی شش گونه زینتی شامل نیلوفر درختچهای (Ipomoeacarnea)، پانسانیا (Delonix regia)، شاهپسند درختچهای(Lantana camara)، کاغذی (Bougainvillea glabra)، ناترک (Dodonaea viscosa) و شمشاد اهوازی (Clerodendron inerme) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار به مرحله اجرا در آمد. تنش خشکی از طریق توقف آبیاری، شروع و تا پژمردگی برگها ادامه یافت. نمونههای شاهد بطور منظم، آبیاری گردید. در نهایت میزان رشد شاخساره، محتوای نسبی آب برگ، محتوای رنگدانهای (کلروفیل b ،a و کارتنوئید) و پرولین نمونه‌های شاهد و تنش دیده اندازهگیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده، تنش خشکی رشد رویشی گیاه را در بیشتر گونه‌های مورد بررسی کاهش داد. رشد طولی ناترک نسبت به سایر گونه‌ها کمتر تحت تاثیر قرار گرفت. محتوای نسبی آب برگ، محتوای رنگدانه‌ای (کلروفیلb،a و کارتنوئید) در تمام گونههای تیمار شده نیز کاهش معنیداری نسبت به شاهد نشان داد. نیلوفر درختچه‌ای و ناترک اختلاف کلروفیل کمتری نسبت به شاهد نشان دادند. در تمام گونه‌ها، میزان پرولین بطور قابل توجهی در پاسخ به خشکی افزایش یافت. پانسانیا و شاهپسند بیشترین افزایش محتوای پرولین را نشان دادند. به طور کلی واکنش گیاهان به تنش خشکی بسته به نوع گیاه متفاوت بود. پاسخ برخی به صورت کاهش رشد در حالیکه در برخی محتوای کلروفیل کاهش می یافت.