BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-319-fa.html
، احمد مهتدی* 2، محسن موحدی دهنوی3 ، طهماسب آسمانه1
2- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه یاسوج، یاسوج ، a.mohtadi@yu.ac.ir
3- گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج
استفاده از کودهای ریزمغذی مانند روی در شرایط بروز عوامل محدودکننده طبیعی از جمله شوری می‌تواند کمک بسیار مهمی در توسعه کشت گیاهان دارویی در اکثر نقاط کشور نماید. به منظور بررسی عکس العمل گیاه دارویی اسفرزه (Plantago ovata L.) نسبت به مصرف روی در شرایط تنش شوری، در پاییز 1392 آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. شوری با کلرید سدیم در پنج سطح (0، 50، 100، 150 و 200 میلی‌مولار) و روی از منبع سولفات روی با سه سطح (85/3 (شاهد)، 7/7 و 55/11 میکرومولار) انتخاب شدند. نتایج نشان داد اثر شوری و روی و برهم‌کنش آن‌ها بر بیشتر شاخص‌های فیزیولوژیک گیاه اسفرزه معنی‌دار بودند. با افزایش غلظت روی در سطوح شوری صفر، 100 و 150 میلی‌مولار، قند محلول برگ 50 درصد افزایش یافت. در سطح صفر و 200 میلی‌مولار شوری، با افزایش غلظت روی میزان پرولین بیش از دو برابر افزایش یافت. شوری موجب افزایش درصد نشت الکترولیت‌ها شد به طوری که با افزایش هر سطح شوری میزان نشت از 30 تا 50 درصد افزایش نشان داد. پروتئین محلول برگ با افزایش مصرف روی 36 درصد افزایش یافت. به طور کلی مصرف 7/7 میکرومولار روی در همه صفات نتیجه بهتری را به همراه داشته است و از طرفی در سطوح شوری بالا در صورت مصرف مقادیر زیاد روی، مقدار مواد محلول سازگار (قند‌های محلول و پرولین برگ) افزایش یافت. بنابراین می توان برای کاهش اثر شوری غلظت روی را در محلول هوگلند تا 7/7 میکرومولار افزایش داد.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
