جلد 14، شماره 69 - ( جلد 14، شماره 69، آذر و دی 1404 )
جلد 14 شماره 69 صفحات 192-175 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khodaei F, Khalilzadeh R, Azizi K. Evaluating the effect of selenium, methanol, and ascorbic acid on some morphophysiological traits of wheat (Triticum aestivum L.) under different irrigation levels. Plant Process and Function 2025; 14 (69) : 10
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2198-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2198-fa.html
خدایی فروزان، خلیل زاده راضیه، عزیزی خسرو. ارزیابی اثر سلنیوم، متانول و اسید آسکوربیک بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گندم (Triticum aestivum L.) تحت سطوح مختلف آبیاری. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (69) :175-192
فروزان خدایی1 
، راضیه خلیل زاده*2 ، خسرو عزیزی1
، راضیه خلیل زاده*2 ، خسرو عزیزی1
1- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران
2- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران ،khalilzadeh.r@lu.ac.ir
2- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران ،
چکیده: (18 مشاهده)
استفاده از تنظیمکنندههای رشد و انجام آبیاری تکمیلی یکی از روشهای بهبود عملکرد و کاهش اثرات مضر ناشی از تنش خشکی به شمار میرود. آزمایش به صورت اسپیلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح شامل آبیاری تکمیلی در مرحله گلدهی، دانهبندی و بدون آبیاری و تنظیمکنندههای رشد گیاهی در چهار سطح شامل محلولپاشی سلنیوم، اسید آسکوربیک، متانول و محلولپاشی آب به عنوان شاهد بود. تنش کمآبی سبب افزایش محتوای پرولین، قندهای محلول، هدایت الکتریکی، پروتئین دانه، انتقال مجدد ماده خشک از کل بوته و ساقه و سهم آنها در عملکرد دانه گردید، در صورتی که کاربرد تنظیمکنندههای رشد محتوای قندهای محلول و پروتئین دانه را افزایش و هدایت الکتریکی و انتقال مجدد ماده خشک از کل بوته و ساقه و سهم آنها در عملکرد دانه را کاهش داد. نتایج نشان داد انجام آبیاری تکمیلی در مراحل گلدهی و دانهبندی در مقایسه با شرایط بدون آبیاری عملکرد دانه را به ترتیب 9/5 و 6/12 درصد افزایش داد. همچنین محلولپاشی سلنیوم، اسید آسکوربیک و متانول در مقایسه با شاهد (محلولپاشی آب) عملکرد دانه را به ترتیب 1/1، 3/8 و 1/7 درصد بهبود بخشید. محلولپاشی تنظیمکنندههای رشد گیاهی و انجام آبیاری تکمیلی توانسته است تا حدودی اثرات زیانبار ناشی از تنش خشکی را کاهش دهد و بنابراین میتوان در راستای بهبود عملکرد و اجزای عملکرد گندم استفاده از این تنظیمکنندههای رشدی و انجام آبیاری تکمیلی را تحت شرایط دیم پیشنهاد کرد.
شمارهی مقاله: 10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
