جلد 14، شماره 69 - ( جلد 14، شماره 69، آذر و دی 1404 )
جلد 14 شماره 69 صفحات 140-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Yadollahi Farsani N, Karimi M, Tadayon M R, Rafieiolhossaini M. The effect of nitrogen and phosphorus biofertilizers on some morphophysiological and reproductive characteristics of two pea
(Pisum sativum L.) cultivars under different irrigation regimes. Plant Process and Function 2025; 14 (69) : 7
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2168-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2168-fa.html
یداللهی فارسانی نیما، کریمی مجتبی، تدین محمودرضا، رفیعیالحسینی محمد. اثر کودهای زیستی نیتروژن و فسفر (ازتوبارور 1 و فسفات بارور 2) بر برخی ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک و عملکردی دو رقم نخودفرنگی (Pisum sativum L.) در
سطوح مختلف آبیاری. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (69) :105-140
1- گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
2- گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران ،m.karimi@sku.ac.ir
2- گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران ،
چکیده: (16 مشاهده)
این پژوهش بهمنظور ارزیابی اثر کودهای زیستی نیتروژن و فسفر بر برخی ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک و عملکردی دو رقم نخودفرنگی (Pisum sativum L.) تحت سطوح مختلف آبیاری، بهصورت دو ساله طراحی و اجرا شد. این آزمایش بهصورت کرتهای دو بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل تیمارهای آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از 50، 75 و 100 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A)، عامل فرعی شامل منابع مختلف کود زیستی در چهار سطح (بدون کود، ازتوبارور1، فسفاتبارور-2 و ازتوبارور1 + فسفاتبارور-2) و عامل فرعیفرعی شامل ارقام مختلف نخودفرنگی (رقم ولف هلندی و مجارستانی) بود. تنش خشکی با کاهش وزن خشک شاخساره، محتوای نسبی آب برگ و افزایش غلظت مالون دیآلدئید و نشت الکترولیتهای برگ سبب کاهش عملکرد بیولوژیک در هر دو رقم بهویژه رقم ولف هلندی شد. رقم مجارستانی با بهکارگیری بهتر سیستمهای دفاعی؛ مانند: افزایش غلظت پرولین و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان تحمل بیشتری در برابر تنش خشکی داشت. کودهای زیستی در کاهش آثار زیانبار تنش خشکی نقش مؤثری داشتند؛ بهگونهای که در هر دو رقم بهویژه رقم مجارستانی، کودهای زیستی با افزایش وزن خشک شاخساره، محتوای نسبی آب برگ، محتوای پرولین برگ و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان منجربه بهبود عملکرد بیولوژیک شدند. در مجموع، رقم مجارستانی بهدلیل سازگاری بیشتر در برابر تنش خشکی، جهت توسعه کشت در مناطق با غالبیت تنش خشکی انتهای فصل توصیه میشود. استفاده از کودهای زیستی (بهویژه تلفیق کودهای زیستی نیتروژن و فسفر تحت شرایط تنش خشکی ملایم و شدید) نیز رهیافتی راهگشا جهت سازگاری با شرایط تنش خشکی در چنین مناطقی است.
شمارهی مقاله: 7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
