Mohammadi Khanqah P, Khomari S, Goli Kalanpa E. Investigation of the Effects of Biochar and Phosphorus Application on the Biochemical Characteristics of Root and Leaf Tissues in Barley
(Hordeum vulgare L.) Grown in Salt-Affected Soil. Plant Process and Function 2025; 14 (66) : 19
URL:
http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2125-fa.html
محمدی خانقاه پیمانه، خماری سعید، گلی کلانپا اسماعیل. مطالعه اثرات کاربرد بیوچار و فسفر بر خصوصیات بیوشیمیایی بافت ریشه و برگ گیاه جو (Hordeum vulgare L.) رشدیافته در خاک متأثر از نمک. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (66) :313-326
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2125-fa.html
1- گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3- گروه آموزشی علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده: (1 مشاهده)
این پژوهش با هدف بررسی کاربرد بیوچار و فسفر بر خصوصیات بیوشیمیایی جو رشدیافته در خاک متأثر از نمک، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1401 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل انواع بیوچار در چهار سطح (عدم کاربرد بیوچار - شاهد، بیوچار ساده، بیوچار تغییریافته با اسید فسفریک و بیوچار تغییریافته با اسید نیتریک) و فسفر در سه سطح (شاهد، کاربرد فسفر (50 میلیگرم در لیتر)، کاربرد فسفر اضافه (100 میلیگرم در لیتر)) بودند. صفات پراکسید هیدروژن ریشه و برگ، مالون دیآلدهید ریشه و برگ، پرولین ریشه و برگ و قند محلول ریشه و برگ و وزن تر ریشه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین پراکسید هیدروژن برگ و میزان کلروفیل b در شرایط کاربرد بیوچار تغییریافته با اسید نیتریک در تیمار عدم کاربرد فسفر اضافه مشاهده شد، کمترین میزان کلروفیل b در بیوچار تغییریافته با اسید نیتریک در تیمار شاهد عدم کاربرد فسفر بیوچار مشاهده شد که حدود 20/64 درصد کمتر از تیمار بیوچار تغییریافته با اسید نیتریک در تیمار عدم کاربرد فسفر اضافه بود بیشترین محتوای پراکسید هیدروژن ریشه در تیمار کاربرد فسفر اضافه که بطور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود و حدود 91 درصد بیشتر از تیمار شاهد بود، بیشترین میزان کلروفیل کل و پرولین برگ، در تیمار شاهد و عدم کاربرد فسفر مشاهده شد. کمترین پراکسید هیدروژن برگ در تیمار شاهد بیوچار و کاربرد فسفر اضافه مشاهده شد که حدود 20/64 درصد کمتر از تیمار بیوچار تغییریافته با اسید نیتریک در تیمار عدم کاربرد فسفر اضافه بود. بیشترین میزان قند محلول برگ در تیمار شاهد بیوچار و کاربرد فسفر اضافه بدست آمد. همچنین بیشترین میزان قند محلول ریشه در تیمار شاهد، بیشترین میزان مالون دیآلدهید برگ در تیمار عدم کاربرد فسفر اضافه، بیشترین میانگین مالون دیآلدهید ریشه با کاربرد فسفر اضافه بدست آمد. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت کاربرد بیوچار تغییر یافته با اسید نیتریک در شرایط کاربرد فسفر اضافه در کاهش اثرات منفی تنش شوری در گیاه جو به عنوان بهترین تیمار معرفی میشود.
شمارهی مقاله: 19
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش شوري دریافت: 1403/7/9 | پذیرش: 1403/11/23 | انتشار: 1404/4/1