جلد 14، شماره 65 - ( جلد 14، شماره 65، فروردین و اردیبهشت 1404 )                   جلد 14 شماره 65 صفحات 318-295 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mozafari H, Mansouri S M, Salari H. Comparing the effect of green and synthetic titanium dioxide nanoparticles on improving resistance Early Urbana tomato plant (Solanum lycopersicum Var. Early Urbana) to heavy metal nickel stress. Plant Process and Function 2025; 14 (65) : 18
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2078-fa.html
مظفری حسین، منصوری سید مظفر، سالاری حسن. مقایسه اثر نانوذرات سبز و سنتزی دی‌اکسید تیتانیوم بر بهبود مقاومت گیاه گوجه‌فرنگی رقم ارلی‌اوربانا (Solanum lycopersicum Var. Early Urbana) به تنش فلز سنگین نیکل. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (65) :295-318

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2078-fa.html


1- گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران ، mozafari.hossein@gmail.com
2- گروه تنوع زیستی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
3- گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
چکیده:   (67 مشاهده)
سمیت فلز سنگین نیکل در گیاهان، موجب القا تنش اکسیداتیو و تولید رادیکال­های پرانرژی (ROS) مانند سوپراکسید (O2-)، پراکسید هیدروژن (H2O2) و هیدروکسیل (OH-) می­شود. اگر میزان تجمع ROS از توانایی سیستم آنتی­اکسیدانی بیشتر گردد، سلول دچار آسیب شده و گیاه حساس گوجه­فرنگی دچار کاهش رشد می­شود. کاربرد نانوذرات تیتانیوم از طریق افزایش توان آنتی­اکسیدانی و بهبود رشد گیاه موجب افزایش مقاومت به تنش نیکل می­شود. در این پژوهش اثر مقایسه­ای و متقابل 50 میلی­گرم بر لیتر از دو نوع نانوذرات سبز (GNP؛ با استفاده از عصاره گیاهی پونه) و سنتزی (SNP) دی­اکسید تیتانیوم با اندازه 10 تا 30 نانومتر بر بهبود رشد و مقاومت گوجه­فرنگی رقم ارلی­اوربانا تحت تنش 150 میکرومولار سولفات نیکل­II در محیط گلخانه بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مطالعه گردید. نتایج نشان داد که کاربرد جداگانه دو نانوذره سبز (GNP) و سنتزی تیتانیوم (SNP)، اثر معنی­دار بر بهبود وزن تر ساقه (38/16 گرم) و رشد طولی ریشه (04/30 سانتی­متر)، نشت یونی (31/2%)، MDA (084/0 نانومولار)، تجمع پتاسیم ریشه (69/1%) در شرایط تنش نیکل داشت. اما کاربرد متقابل نانوذرات سبز با نوع سنتزی موجب بهبود بیشتر صفات سنجش شده مانند تغذیه منیزیمی ساقه (34/7%)، آهن ساقه (79/2%)، تجمع نیکل ساقه (028/0%)، فعالیت آنزیم کاتالاز (29/8 واحد آنزیمی) و سطح برگ (6/11 سانتی­متر مربع) تحت تیمار سمیت 150 میکرومولار نیکل گردید و توانست آثار سمی تنش نیکل را به خوبی تخفیف دهد. بنابراین در برخی صفات دیگر مانند بهبود تجمع H2O2 ساقه (6/4 میکرومولار)، کاربرد جداگانه نانوذرات سبز تحت تنش نیکل، اثر بهتری نسبت به نانوذرات سنتزی تیتانیوم داشت. بهرحال کاربرد نانوذرات سبز تیتانیوم بصورت جداگانه یا توأم موجب افزایش بیشتر مقاومت گیاهان تحت تنش نیکل گردید و یک روش پیشنهادی سازگار با محیط­زیست است. 
شماره‌ی مقاله: 18
متن کامل [PDF 1516 kb]   (35 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش فلزات سنگین
دریافت: 1403/3/17 | پذیرش: 1403/6/19 | انتشار: 1404/2/13

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb