Mozafari H, Mansouri S M, Salari H. Comparing the effect of green and synthetic titanium dioxide nanoparticles on improving resistance Early Urbana tomato plant (Solanum lycopersicum Var. Early Urbana) to heavy metal nickel stress. Plant Process and Function 2025; 14 (65) : 18
URL:
http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2078-fa.html
مظفری حسین، منصوری سید مظفر، سالاری حسن. مقایسه اثر نانوذرات سبز و سنتزی دیاکسید تیتانیوم بر بهبود مقاومت
گیاه گوجهفرنگی رقم ارلیاوربانا (Solanum lycopersicum Var. Early Urbana) به
تنش فلز سنگین نیکل. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (65) :295-318
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2078-fa.html
1- گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران ، mozafari.hossein@gmail.com
2- گروه تنوع زیستی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
3- گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
چکیده: (67 مشاهده)
سمیت فلز سنگین نیکل در گیاهان، موجب القا تنش اکسیداتیو و تولید رادیکالهای پرانرژی (ROS) مانند سوپراکسید (O2-)، پراکسید هیدروژن (H2O2) و هیدروکسیل (OH-) میشود. اگر میزان تجمع ROS از توانایی سیستم آنتیاکسیدانی بیشتر گردد، سلول دچار آسیب شده و گیاه حساس گوجهفرنگی دچار کاهش رشد میشود. کاربرد نانوذرات تیتانیوم از طریق افزایش توان آنتیاکسیدانی و بهبود رشد گیاه موجب افزایش مقاومت به تنش نیکل میشود. در این پژوهش اثر مقایسهای و متقابل 50 میلیگرم بر لیتر از دو نوع نانوذرات سبز (GNP؛ با استفاده از عصاره گیاهی پونه) و سنتزی (SNP) دیاکسید تیتانیوم با اندازه 10 تا 30 نانومتر بر بهبود رشد و مقاومت گوجهفرنگی رقم ارلیاوربانا تحت تنش 150 میکرومولار سولفات نیکلII در محیط گلخانه بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مطالعه گردید. نتایج نشان داد که کاربرد جداگانه دو نانوذره سبز (GNP) و سنتزی تیتانیوم (SNP)، اثر معنیدار بر بهبود وزن تر ساقه (38/16 گرم) و رشد طولی ریشه (04/30 سانتیمتر)، نشت یونی (31/2%)، MDA (084/0 نانومولار)، تجمع پتاسیم ریشه (69/1%) در شرایط تنش نیکل داشت. اما کاربرد متقابل نانوذرات سبز با نوع سنتزی موجب بهبود بیشتر صفات سنجش شده مانند تغذیه منیزیمی ساقه (34/7%)، آهن ساقه (79/2%)، تجمع نیکل ساقه (028/0%)، فعالیت آنزیم کاتالاز (29/8 واحد آنزیمی) و سطح برگ (6/11 سانتیمتر مربع) تحت تیمار سمیت 150 میکرومولار نیکل گردید و توانست آثار سمی تنش نیکل را به خوبی تخفیف دهد. بنابراین در برخی صفات دیگر مانند بهبود تجمع H2O2 ساقه (6/4 میکرومولار)، کاربرد جداگانه نانوذرات سبز تحت تنش نیکل، اثر بهتری نسبت به نانوذرات سنتزی تیتانیوم داشت. بهرحال کاربرد نانوذرات سبز تیتانیوم بصورت جداگانه یا توأم موجب افزایش بیشتر مقاومت گیاهان تحت تنش نیکل گردید و یک روش پیشنهادی سازگار با محیطزیست است.
شمارهی مقاله: 18
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش فلزات سنگین دریافت: 1403/3/17 | پذیرش: 1403/6/19 | انتشار: 1404/2/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول