جلد 14، شماره 65 - ( جلد 14، شماره 65، فروردین و اردیبهشت 1404 )
جلد 14 شماره 65 صفحات 208-197 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hajilou J, Mohammadrezakhani S, Peyam H. The effect of application time of different concentrations of putrescine on some quality characteristics of peach fruit. Plant Process and Function 2025; 14 (65) : 12
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2012-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-2012-fa.html
حاجیلو جعفر، محمدرضاخانی سهیلا، پیام حامد. تأثیر زمان کاربرد غلظت‌های مختلف پوتریسین بر برخی ویژگی‌های کیفی میوه هلو. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1404; 14 (65) :197-208
جعفر حاجیلو* 
1، سهیلا محمدرضاخانی2 ، حامد پیام3
1، سهیلا محمدرضاخانی2 ، حامد پیام3
1- بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران ، j-hajilou@tabrizu.ac.ir
2- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران
3- بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران
2- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران
3- بخش باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، آذربایجان شرقی، ایران
چکیده: (52 مشاهده)
هلو (Prunus persica L.) از خانواده گلسرخیان (Rosaceae) و از مهمترین میوههای مناطق معتدله محسوب میشود. کیفیت میوه از عوامل مهم در گسترش و بازاریابی این محصول به شمار میرود. کاربرد برخی مواد شیمیایی و هورمونی نقش بسزایی در افزایش ماندگاری و کیفیت میوهها دارند. به منظور بررسی زمان کاربرد پوتریسین روی حفظ کیفیت میوه هلو انجیری، این تحقیق به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با تیمار پوتریسین در دو زمان مختلف با سه تکرار روی رقم هلوی انجیری انجام شد. تیمارهای شیمیایی در سه سطح (صفر، 10، 15 میلیمولار) و به صورت محلولپاشی 14 و 28 روز قبل از برداشت میوهها صورت گرفت. بعد از اعمال تیمارها میوهها در مرحله بلوغ تجاری برداشت و به آزمایشگاه منتقل شدند و پارامتر‌های کیفی میوه نظیر مواد جامد محلول کل، اسیدیته، ویتامین ث، سفتی بافت میوه، pH عصاره میوه، فنل، فلاونوئید و آنتیاکسیدان کل در حین برداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین داده‌ها نشان داد که با افزایش غلظت پوتریسین تا مقدار 10 میلیمولار مقدار اسیدیته قابل تیتراسیون نسبت به شاهد افزایش یافت، در حالی‌که با افزایش بیشتر پوتریسین تا 15 میلیمولار مقدار اسیدیته قابل تیتر تفاوت معنیداری نسبت به شاهد نشان نداد. به‌طوریکه با افزایش غلظت پوتریسین در زمان 14 روز قبل از برداشت، درصد مواد جامد محلول (TSS) نسبت به شاهد افزایش یافت. بیشترین مقدار مواد جامد
حلشده بعد از تیمار شاهد در زمان 28 روز قبل از برداشت، مربوط به تیمار پوتریسین 15 میلیمولار است. با افزایش غلظت پوتریسین تا 10 میلیمولار مقدارpH نسبت به شاهد ابتدا کاهش و سپس در مقدار 15 میلیمولار افزایش یافت. مقدار آنتیاکسیدان کل نشان داد که هیچ کدام از غلظتها و زمانهای مورد استفاده، تأثیر معنیداری بر این خصوصیت نداشت. در زمان 14 روز قبل از برداشت با افزایش غلظت پوتریسین مقدار فلاونوئید افزایش و در زمان 28 روز قبل از برداشت با افزایش پوتریسین مقدار فلاونوئید کاهش یافت. بیشترین میزان سفتی مربوط به 14 روز قبل از برداشت است.
حلشده بعد از تیمار شاهد در زمان 28 روز قبل از برداشت، مربوط به تیمار پوتریسین 15 میلیمولار است. با افزایش غلظت پوتریسین تا 10 میلیمولار مقدارpH نسبت به شاهد ابتدا کاهش و سپس در مقدار 15 میلیمولار افزایش یافت. مقدار آنتیاکسیدان کل نشان داد که هیچ کدام از غلظتها و زمانهای مورد استفاده، تأثیر معنیداری بر این خصوصیت نداشت. در زمان 14 روز قبل از برداشت با افزایش غلظت پوتریسین مقدار فلاونوئید افزایش و در زمان 28 روز قبل از برداشت با افزایش پوتریسین مقدار فلاونوئید کاهش یافت. بیشترین میزان سفتی مربوط به 14 روز قبل از برداشت است.
شماره‌ی مقاله: 12
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
باغبانی
دریافت: 1402/10/12 | پذیرش: 1403/5/16 | انتشار: 1404/2/13
دریافت: 1402/10/12 | پذیرش: 1403/5/16 | انتشار: 1404/2/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
