جلد 13، شماره 60 - ( جلد 13، شماره 60، خرداد و تیر 1403 )                   جلد 13 شماره 60 صفحات 74-59 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sadeghi H, Ahmadi J, Habibzadeh F, Fabriki Ourang S. Effect of methyl jasmonate, salicylic acid and titanium dioxide elicitors on the physiological-biochemical characteristics of Japanese barberry (Berberis thunbergii). Plant Process and Function 2024; 13 (60) : 4
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1989-fa.html
صادقی حدیثه، احمدی جعفر، حبیب‌زاده فرهاد، فابریکی اورنگ صدیقه. تأثیر الیسیتورهای متیل جاسمونات، اسید سالیسیلیک و دی‌اکسید تیتانیوم بر صفات فیزیولوژیکی- بیوشیمیایی زرشک ژاپنی (Berberis thunbergii). فرآیند و کارکرد گیاهی. 1403; 13 (60) :59-74

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1989-fa.html


1- گروه ژنتیک و به‌نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
2- گروه ژنتیک و به‌نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران ، habibzadeh_f@eng.ikiu.ac.ir
چکیده:   (338 مشاهده)
زرشک ژاپنی یا زرشک زینتی (Berberis thunbergia) متعلق به خانواده Berberidaceae است. این خانواده دارای خواص آنتی‌اکسیدانی، ضدمیکروبی و ضد­سرطان می‌باشد. خواص درمانی زرشک هزاران سال است که شناخته شده و مورد استقبال و مطالعه قرار گرفته است. به منظور مطالعه تغییرات صفات فیزیولوژیکی- بیوشیمیایی زرشک ژاپنی تحت تأثیر الیسیتورهای غیرزنده، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه و آزمایشگاه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی‌(ره) در سال‌های 1399-1398 انجام شد. تیمارها شامل الیسیتورهای متیل جاسمونات، اسید سالیسیلیک، دی‌اکسید تیتانیوم و عدم استفاده از الیسیتور (شاهد) در چهار تکرار بودند. در این پژوهش، میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی برگ و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی بافت‌های برگ و ریشه گیاه زرشک ژاپنی مورد استخراج و سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای آزمایشی بر میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی برگ و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی در دو بافت مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که تیمار اسید سالیسیلیک، میزان کلروفیل a و کلروفیل کل برگ را نسبت به شاهد به ترتیب 9/20 و 3/21 درصد افزایش داد. اسید سالیسیلیک و متیل‌ جاسمونات به ترتیب باعث افزایش 9/29 و 1/19 درصدی میزان کاروتنوئید برگ نسبت به شاهد گردید. بیشترین محتوای پروتئین ریشه با کاربرد اسید سالیسیلیک تولید شد که نسبت به شاهد 6/38 درصد افزایش یافت. فعالیت آنزیم کاتالاز در ریشه با الیسیتورهای اسید سالیسیلیک و دی‌اکسید تیتانیوم به ترتیب 8/76 و 2/52 درصد نسبت به شاهد افزایش نشان داد. در برگ، الیسیتورهای اسید سالیسیلیک و متیل‌ جاسمونات فعالیت آنزیم کاتالاز را نسبت به شاهد به ترتیب 1/104 و 1/57 درصد افزایش دادند. از این پژوهش نتیجه‌گیری شد که اسید سالیسیلیک بیشترین تأثیر را در افزایش میزان رنگدانه‌ها و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی گیاه زرشک ژاپنی داشته است که می‌توان برای تولیدات دارویی استفاده نمود.
شماره‌ی مقاله: 4
متن کامل [PDF 723 kb]   (147 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنظیم کننده های رشد گیاهی
دریافت: 1402/9/4 | پذیرش: 1402/11/23 | انتشار: 1403/3/29

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb