جلد 13، شماره 59 - ( جلد 13، شماره 59، فروردین و اردیبهشت 1403 )
جلد 13 شماره 59 صفحات 342-325 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Oraee A, Shoor M, Jafari M I. Prolongation of the vase life of Alstroemeria leaves and flowers with gibberellic acid and thymol. Plant Process and Function 2024; 13 (59) : 19
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1902-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1902-fa.html
اورعی عطیه، شور محمود، جعفری محمد اسماعیل. افزایش عمر برگ و گل آلسترومریا با جیبرلیک اسید و تیمول. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1403; 13 (59) :325-342
عطیه اورعی1 
، محمود شور* 2، محمد اسماعیل جعفری1
، محمود شور* 2، محمد اسماعیل جعفری1
1- گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ،shoor@um.ac.ir
2- گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ،
چکیده: (447 مشاهده)
ماندگاری و حفظ کیفیت پس از برداشت گیاهان زینتی از اهمیت فراوانی برخوردار است. آزمایش حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف جیبرلین و اسانس تیمول بر عمر گلجایی و کیفیت پس از برداشت گل آلسترومریا (ʼAlstroemeria L ʻInticancha Dark Purple) اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف جیبرلین (صفر، 25، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) و سطوح متفاوت اسانس تیمول (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) بود. بیشترین عمر گلجای (15 روز) در تیمار 50 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلین و تیمول مشاهده شد، این تیمار همچنین سبب افزایش وزن تر نسبی و جذب محلول در گل آلسترومریا شد و کمترین میزان عمر گلجای، وزن تر نسبی و جذب محلول در شاهد به ثبت رسید. وزن تر نسبی تا روز سوم در تیمارهای 50 میلی‌گرم در لیتر جیبرلین و تیمول و 100 میلی‌گرم در لیتر جیبرلین و 50 میلی‌گرم در لیتر تیمول روندی صعودی داشت سپس روندی نزولی را به ثبت رسانید. همچنین رابطه مثبتی بین زردی برگ با نشت الکترولیت برگ مشاهده شد. مطلوب‌ترین کیفیت ظاهری (کمترین زردی) در تیمارهای حاوی 50 میلی‌گرم در لیتر جیبرلین و تیمول یا بدون حضور تیمول رویت شد. تیمارهای 25 میلی‌گرم در لیتر جیبرلین با 100 میلی‌گرم در لیتر تیمول و 50 میلی‌گرم در لیتر جیبرلین و تیمول یا بدون تیمول سبب کاهش باکتری‌های انتهای ساقه گردید. در بررسی کربوهیدرات، در تیمارهای بدون جیبرلین با افزایش غلظت تیمول این شاخص روندی صعودی داشت، اما با افزایش غلظت جیبرلین همراه با تیمار تیمول 100 میلی‌گرم در لیتر روندی نزولی به ثبت رسید. نهایتا نتایج این آزمایش کاربرد 50 میلی‌گرم بر لیتر جیبرلین همراه با 50 میلی‌گرم بر لیتر تیمول یا بدون تیمول را به منظور افزایش عمر پس از برداشت و کاهش زردی برگ‌ها پیشنهاد می‌کند.
شماره‌ی مقاله: 19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
