جلد 12، شماره 56 - ( جلد 12، شماره 56، مهر و آبان 1402 )
جلد 12 شماره 56 صفحات 238-221 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahgholi S, Sayfzadeh S, Hadidi Masouleh E, Shahsavari N, Zakerin H. The effect of foliar application of micro-elements on some biochemical traits and wheat yield under water stress conditions. Plant Process and Function 2023; 12 (56) : 15
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1761-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1761-fa.html
شاهقلی شاهین، سیف زاده سعید، حدیدی ماسوله اسماعیل، شهسواری ناصر، ذاکرین حمیدرضا. تأثیر محلولپاشی عناصر کممصرف بر برخی صفات بیوشیمیایی و عملکرد گندم در شرایط تنش کمآبی. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1402; 12 (56) :221-238
شاهین شاهقلی1 
، سعید سیف زاده* 2، اسماعیل حدیدی ماسوله1 ، ناصر شهسواری3 ، حمیدرضا ذاکرین1
، سعید سیف زاده* 2، اسماعیل حدیدی ماسوله1 ، ناصر شهسواری3 ، حمیدرضا ذاکرین1
1- گروه زراعت، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
2- گروه زراعت، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران ،saeedsayfzadeh@yahoo.com
3- گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه آزاد اسلامی، حاجی آباد، ایران
2- گروه زراعت، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران ،
3- گروه تولیدات گیاهی، دانشگاه آزاد اسلامی، حاجی آباد، ایران
چکیده: (777 مشاهده)
به‌منظور بررسی اثر محلولپاشی عناصر کممصرف بر برخی صفات بیوشیمیایی و عملکرد گندم در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی به‌صورت
کرتهای خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی در سه تکرار در ورامین طی دو سال زراعی 1396- 1395 و 1397- 1396به اجرا درآمد. عامل اصلی رژیمهای آبیاری در سه سطح (I1: آبیاری معمول، I2: قطع آبیاری در مرحله شروع رشد ساقه و I3: قطع آبیاری در مراحل شروع رشد ساقه و پُرشدن دانه) و عامل فرعی شامل محلولپاشی عناصر کممصرف در هشت سطح (M1: شاهد (بدون محلولپاشی)، M2: محلولپاشی بُر، M3: روی، M4: آهن، M5: روی+بُر، M6: آهن+بُر، M7: روی+آهن و M8: روی+ بُر+ آهن) بودند. در شرایط آبیاری معمول، دو نوبت آبیاری پاییزه و چهار نوبت آبیاری بهاره انجام گرفت. محلولپاشی هر یک از عناصر ریزمغذی از منبع سولفات آهن، سولفات بُر و سولفات روی با غلظت 5 در هزار در دو مرحله ساقهدهی و ظهور سنبله انجام گردید. نتایج نشان داد اثر رژیمهای آبیاری، محلولپاشی عناصر کممصرف و اثر متقابل آنها در سطح یک درصد بر محتوای کلروفیلa، b و کلروفیل کل، غلظت آنزیم کلروفیلاز، مالون دیآلدئید و آبسزیک اسید معنیدار بود. همچنین اثر ساده آبیاری و محلولپاشی بر غلظت قند کل و عملکرد دانه معنیدار بود. نتایج نشان داد که قطع آبیاری منجر به کاهش کلروفیل کل شد. محلولپاشی روی+ بُر+ آهن (M8) در هر سه سطح رژیمهای آبیاری منجر به افزایش معنیدار کلروفیل کل گردید. بیشترین میزان کلروفیل کل در شرایط آبیاری معمول به همراه محلولپاشی روی+ بُر+ آهن (I1M8) به میزان 03/6 میلیگرم بر گرم برگ تازه به دست آمد. همچنین محلولپاشی روی+ بُر+ آهن در تیمارهای آبیاری (I2) و (I3) (بهترتیب با میانگینهای 2/5 و 55/4 میلیگرم بر گرم برگ تازه) منجر به افزایش کلروفیل کل نسبت به عدم محلولپاشی این عناصر گردید. به طورکلی، استفاده از محلولپاشی عناصر ریزمعذی آهن، روی و بُر ضمن افزایش عملکرد دانه، در شرایط تنش میتواند سبب بهبود ویژگیهای فیزیولوژیکی در گندم گردد.
کرتهای خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی در سه تکرار در ورامین طی دو سال زراعی 1396- 1395 و 1397- 1396به اجرا درآمد. عامل اصلی رژیمهای آبیاری در سه سطح (I1: آبیاری معمول، I2: قطع آبیاری در مرحله شروع رشد ساقه و I3: قطع آبیاری در مراحل شروع رشد ساقه و پُرشدن دانه) و عامل فرعی شامل محلولپاشی عناصر کممصرف در هشت سطح (M1: شاهد (بدون محلولپاشی)، M2: محلولپاشی بُر، M3: روی، M4: آهن، M5: روی+بُر، M6: آهن+بُر، M7: روی+آهن و M8: روی+ بُر+ آهن) بودند. در شرایط آبیاری معمول، دو نوبت آبیاری پاییزه و چهار نوبت آبیاری بهاره انجام گرفت. محلولپاشی هر یک از عناصر ریزمغذی از منبع سولفات آهن، سولفات بُر و سولفات روی با غلظت 5 در هزار در دو مرحله ساقهدهی و ظهور سنبله انجام گردید. نتایج نشان داد اثر رژیمهای آبیاری، محلولپاشی عناصر کممصرف و اثر متقابل آنها در سطح یک درصد بر محتوای کلروفیلa، b و کلروفیل کل، غلظت آنزیم کلروفیلاز، مالون دیآلدئید و آبسزیک اسید معنیدار بود. همچنین اثر ساده آبیاری و محلولپاشی بر غلظت قند کل و عملکرد دانه معنیدار بود. نتایج نشان داد که قطع آبیاری منجر به کاهش کلروفیل کل شد. محلولپاشی روی+ بُر+ آهن (M8) در هر سه سطح رژیمهای آبیاری منجر به افزایش معنیدار کلروفیل کل گردید. بیشترین میزان کلروفیل کل در شرایط آبیاری معمول به همراه محلولپاشی روی+ بُر+ آهن (I1M8) به میزان 03/6 میلیگرم بر گرم برگ تازه به دست آمد. همچنین محلولپاشی روی+ بُر+ آهن در تیمارهای آبیاری (I2) و (I3) (بهترتیب با میانگینهای 2/5 و 55/4 میلیگرم بر گرم برگ تازه) منجر به افزایش کلروفیل کل نسبت به عدم محلولپاشی این عناصر گردید. به طورکلی، استفاده از محلولپاشی عناصر ریزمعذی آهن، روی و بُر ضمن افزایش عملکرد دانه، در شرایط تنش میتواند سبب بهبود ویژگیهای فیزیولوژیکی در گندم گردد.
شماره‌ی مقاله: 15
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش خشكي
دریافت: 1401/5/28 | پذیرش: 1401/10/20 | انتشار: 1402/8/16
دریافت: 1401/5/28 | پذیرش: 1401/10/20 | انتشار: 1402/8/16
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
