Ravanbakhsh M, Babakhani B, Ghasemnezhad M, Serpooshan F, Biglouie M H. Morpho-physiological responses in Alnus subcordata and Acer velutinum seedlings to drought stress. Plant Process and Function 2022; 11 (51) : 15
URL:
http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1612-fa.html
روان بخش مکرم، باباخانی بابک، قاسم نژاد محمود، سرپوشان فریبا، بیگلویی محمد حسن. پاسخهای مورفو- فیزیولوژی نهالهای دو گونه افرا پلت و توسکا ییلاقی به تنش خشکی. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1401; 11 (51) :241-260
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1612-fa.html
1- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
2- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران ، babakhani_babak@yahoo.com
3- دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن؛ گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
4- دانشکده علوم زیستی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن؛ گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده: (897 مشاهده)
در این پژوهش تأثیر تنش خشکی بر پارامترهای ریختشناسی و فیزیولوژی دو گونه جنگلی افرا پلت (Acer velutinum Boiss.) و توسکا ییلاقی (Alnus subcordata C. A. Mey.) که در احیای جنگلهای طبیعی و جنگلکاری مورد استفاده قرار میگیرند، ارزیابی شد. تحقیق بهصورت آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور (دو گونه و چهار سطح تنش خشکی (25% (تنش شدید)، 50% (تنش متوسط)، 75% (تنش خفیف) و 100% (بدون تنش) درصد ظرفیت زراعی) در قالب طرح کاملاٌ تصادفی بر روی نهالهای یکساله اجرا شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش ارتفاع، قطر یقه، زیستتوده برگ و ریشه نهالهای دو گونه گردید. گونه توسکا افت زیستتوده ساقه بیشتری را نشان داد، همچنین نسبت ریشه به اندام هوایی در گونه توسکا افزایش محسوس ولی در گونه افرا افزایش جزئی داشت. سطح برگ هر دو گونه تحت تنش کاهش یافت، شاخص سطح ویژه برگ در گونه توسکا با افزایش شدت تنش خشکی افت داشته، اما در گونه افرا در سطح تنش خفیف و متوسط افزایش مشاهده شد. میزان کاهش کلروفیل کل و کلروفیل a در گونه توسکا بیشتر از افرا و میزان افت کلروفیل b دو گونه تفاوتی نشان نداد، همچنین میزان کاروتنوئید در گونه توسکا کاهش، درحالیکه افزایش غیرمعنیدار در گونه افرا مشاهده شد. تنش خشکی اثر معنیداری بر میزان محتوی نسبی آب و پرولین در دو گونه نشان داد. بین دو گونه از نظر میزان پرولین تفاوت وجود نداشت، لیکن گونه افرا افت محتوی نسبی آب کمتری از توسکا در سطح تنش متوسط نشان داد. میزان مالوندآلدئید و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در دو گونه با افزایش شدت تنش افزایش نشان داد. گونه توسکا افزایش بیشتر محتوی مالوندآلدئید در تیمارهای تنش در مقایسه با تیمار شاهد داشت. فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در دو گونه در تیمار تنش متوسط و خفیف افزایش و گونه افرا سطح آنزیمی بالاتری را نشان داد. با توجه به نتایج، میتوان گفت که دو گونه، پاسخهای مشابهی به تنش خشکی نشان ندادند، همچنین براساس پارامترهای مورد سنجش میتوان اذعان نمود که گونه افرا مکانیسم پاسخ بهتری را به تنش نشان داده است. با توجه به مقاومت به خشکی بیشتر گونه افرا نسبت به توسکا پیشنهاد میگردد تا در عرصههای جنگلکاری با محدودیت دسترسی به منابع آبی کاشت گونه افرا نسبت به توسکا در اولویت قرار گیرد.
شمارهی مقاله: 15
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تنش خشكي دریافت: 1400/8/2 | پذیرش: 1401/3/3 | انتشار: 1401/10/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول