جلد 11، شماره 47 - ( جلد 11، شماره 47- فروردین و اردیبهشت 1401 )                   جلد 11 شماره 47 صفحات 266-249 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Fahim S, Ghanbari A, Naji A M, Shokohian A A, Maleki Lajayer H. Impact of drought stress on morphological and physiological traits in some Iranian grape cultivars. Plant Process and Function 2023; 11 (47) : 16
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1556-fa.html
فهیم سمیه، قنبری علیرضا، ناجی امیرمحمد، شکوهیان علی اکبر، ملکی لجایر حسن. تأثیر تنش خشکی روی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در برخی ارقام انگور ایرانی. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1401; 11 (47) :249-266

URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1556-fa.html


1- گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
2- گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی ، ghanbari66@uma.ac.ir
3- گروه اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه شاهد
4- گروه کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده:   (1882 مشاهده)
کمبود بارش و افزایش دما در بسیاری از مناطق باعث بروز مشکلاتی در کشت و کار محصولات کشاورزی شده است. با توجه به اهمیت انگور به­عنوان محصولات مهم اقتصادی در باغبانی، شناسایی و کاربرد ارقام مقاوم به تنش خشکی یکی از گام‌های اولیه و مهم­ترین اهداف در برنامه‌های اصلاحی این گیاه است. برای این منظور یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1399 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سطوح مختلف تنش خشکی و شش رقم از انگور بود. در این تحقیق سطح برگ، تعداد برگ، طول شاخه، محتوای نسبی آب برگ، میزان کلروفیل کل، کاروتنوئید، میزان نشت یونی، مالون ‌دی‌آلدئید، کل قند محلول، پرولین و میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش سطح تنش خشکی در شش رقم انگور میزان پارامترهای رشدی گیاه، محتوای نسبی آب برگ، میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی به­طور معنی‌داری (P<0.01) کاهش یافت که بیشترین کاهش در سطح تنش 25 درصد نیاز آبی مشاهده شد. همین­طور با افزایش سطح تنش خشکی میزان نشت یونی، مالون ‌دی‌آلدئید، کل قند محلول، پرولین و میزان فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان در بیشتر ارقام افزایش معنی‌داری پیدا کرد. با افزایش تنش خشکی به 25% رطوبت ظرفیت مزرعه بیشترین و کمترین درصد کاهش سطح برگ در مقایسه با شاهد به­ترتیب در رقم کوپک بوغان (68%) و قره شیلیق (45%) مشاهده شد. در بین ارقام مورد مطالعه، بیشترین و کمترین میزان نشت یونی به­ترتیب در ارقام آق‌شیلیق و قره‌شیلیق که دارای مقادیر 9/36 % و 8/32 % بودند، مشاهده شد. بیشترین میزان پرولین در بین ارقام مورد مطالعه در رقم قره‌شیلیق (14/0 مایکرومول بر گرم وزن تر) و کمترین آن در رقم کوپک‌بوغان (067/0 مایکرومول بر گرم وزن تر) بدست آمد. همچنین بیشترین و کمترین میزان آنزیم کاتالاز در بین شش رقم مورد مطالعه انگور به­ترتیب در رقم قرهشیلیق (02/3 مایکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه) و کوپک‌بوغان (41/1 مایکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه) بدست آمد. بیشترین میزان آنزیم پراکسیداز در رقم توکیلگن (86/5 مایکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه) و کمترین میزان در رقم رسمی (39/1 مایکرومول بر گرم وزن تر در دقیقه) بدست آمد. نتایج حاصل نشان داد که رقم‌های آق‌شیلیق و کوپک‌بوغان از ارقام حساس به خشکی و رقم قره‌شیلیق و توکیلگن از ارقام مقاوم به خشکی و بقیه ارقام نیمه­حساس به خشکی هستند.
شماره‌ی مقاله: 16
متن کامل [PDF 1340 kb]   (1208 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تنش خشكي
دریافت: 1400/4/9 | پذیرش: 1400/7/19 | انتشار: 1401/2/26

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb