جلد 9، شماره 38 - ( جلد 9 شماره 38- مهر و آبان 1399 )
جلد 9 شماره 38 صفحات 156-143 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Selahvarzi Y, Kamali M, Ahmadpour Mir H. Effect of nano and balk titanium dioxide on flowering and morphophysiological traits of Rosa damascena under different irrigation regimes. Plant Process and Function 2020; 9 (38) :143-156
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1281-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1281-fa.html
سلاح ورزی یحیی، کمالی مریم، احمدپور میر حمید. بررسی اثر دیاکسیدتیتانیوم نانو و غیر نانو بر گلدهی و برخی صفات مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی گل محمدی (Rosa damascena) تحت رژیم‌های مختلف آبیاری. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1399; 9 (38) :143-156
یحیی سلاح ورزی* 
1، مریم کمالی2 ، حمید احمدپور میر2
1، مریم کمالی2 ، حمید احمدپور میر2
1- دانشگاه فردوسی ، selahvarzi@um.ac.ir
2- دانشگاه فردوسی
2- دانشگاه فردوسی
چکیده: (1932 مشاهده)
تنش‌های گوناگون محیطی از مهم‌ترین علل ایجاد مشکلات متعدد در تولیدات کشاورزی می‌باشند و تنش خشکی یکی از این تنش‌ها است. با توجه به نقش نانو ذرات در بهبود عملکرد و مقاومت بیشتر گیاهان به تنش های محیطی این آزمایش روی گل محمدی (Rosa damascena) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه‌های علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در بهار و تابستان 1397 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل 2 رژیم آبیاری ( هر سه روز (شاهد)، و شش روز) و پنج سطح تیتانیوم (0 (شاهد، عدم استفاده از تیتانیوم)، 15 پی‌پی‌ام دیاکسیدتیتانیوم، 30 پی‌پی‌ام دیاکسیدتیتانیوم، 15 پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم، 30 پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم) بود. نتایج نشان داد اگرچه برهمکنش دو تیمار رژیم‌های آبیاری و دیاکسیدتیتانیوم بر هیچ یک از صفات مورفولوژیک اندازه گیری شده معنی‌دار نشد اثر ساده رژیم‌های آبیاری بر وزن خشک ریشه در سطح احتمال 5% و بر وزن خشک گل، تعداد گل و قطر ساقه در سطح احتمال 1% اثر معنی دار داشت. به این ترتیب سطح 15 پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم با 23/0 % بیشترین عملکرد اسانس را داشت. نشت الکترولیت سلول‌های برگی در تیمار 3 روز دور آبیاری 49% و در تیمار 6 روز دور آبیاری 9/58 % مشاهده شد. بیشترین مقدار نشت الکترولیت در بین تیمارهای تیتانیوم در تیمار عدم محلول پاشی با تیتانیوم به میزان 68% و پس از آن در تیمار 30 پی‌پی‌ام دیاکسیدتیتانیوم به میزان 9/62 % بود. افزایش فاصله بین آبیاری‌ها منجر به افزایش فنل کل و کاهش هدایت روزنه‌ای شد. به طوریکه با افزایش فاصله آبیاری از 3 به 6 روز مقدار فنل کل 17% زیاد شد. در بین سطوح تیتانیوم بیشترین مقدار فنل کل (13/1 میلی گرم بر گرم) در تیمار 15 پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم و بیشترین هدایت روزنه‌ای در تیمارهای حاوی نانو ذرات تیتانیوم یعنی دو تیمار 15 و 30 پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم مشاهده شد. به طور کلی کاربرد تیتانیوم در همه سطوح استفاده شده به ویژه در سطح 15 پی‌پی‌ام نانو دیاکسیدتیتانیوم در بهبود صفات رویشی و فیزیوشیمیایی گل محمدی موثر بود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
