جلد 11، شماره 48 - ( جلد 11 شماره 48- خرداد و تیر 1401 1401 )
جلد 11 شماره 48 صفحات 148-129 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bani Taba A, yadegari M, Naderi M R. Effect of irrigation regimes and foliar application of manganese and copper on morphophysiological traits of three species of Saturjea sp. in Isfahan and Golpayegan regions. Plant Process and Function 2022; 11 (48) : 9
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1622-fa.html
URL: http://jispp.iut.ac.ir/article-1-1622-fa.html
بنی طباء سید علیرضا، یادگاری مهراب، نادری محمدرضا. اثر دور آبیاری و محلول‌پاشی عناصر کم‌مصرف منگنز و مس بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیکی سه گونه مرزه (Saturjea sp.) در شرایط اصفهان و گلپایگان. فرآیند و کارکرد گیاهی. 1401; 11 (48) :129-148
1- گروه زراعت و گیاهان دارویی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد
2- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی ادویه‌ای و عطری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد ، mehrabyadegari@gmail.com
3- گروه زراعت، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان
2- مرکز تحقیقات گیاهان دارویی ادویه‌ای و عطری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد ، mehrabyadegari@gmail.com
3- گروه زراعت، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان
چکیده: (842 مشاهده)
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات اقلیم، دور آبیاری و محلول‌پاشی عناصر مس و منگنز بر ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیکی سه گونه گیاه دارویی مرزه (Satureja sp.) بود. این تحقیق در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی و به‌صورت فاکتوریل چهار عامل اقلیم، گونه‌های جنس Satureja، عناصر کم‌مصرف و دور آبیاری در سه تکرار در سال 1399 انجام شد. اقلیم شامل دو منطقه اصفهان و گلپایگان، گونه‌ها شامل mutica، bachtiarica وkhuzistanica ، عناصر کم‌مصرف شامل مس و منگنز در سه سطح (صفر، 20 و 40 میلی‌گرم در لیتر) و دور آبیاری در سه سطح (3، 6 و 9 روز یکبار) بود. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین ارتفاع گیاه (1/1±5/57 سانتی‌متر)، تعداد شاخه اصلی (7/1±2/22) و کلروفیل کل (04/0±57/1 میلی‌گرم در لیتر) در مرزه خوزستانی در منطقه اصفهان تحت محلول‌پاشی 20 میلی‌گرم در لیتر مس و منگنز و دور آبیاری سه روز یکبار و بیشترین میزان پرولین (1/0±99/13 میکروگرم در گرم ماده تر) در گونه خوزستانی در منطقه اصفهان در دور آبیاری 9 روز یکبار و در محلول‌پاشی 40 میلی‌گرم در لیتر از مس و منگنز و کمترین مقادیر صفات مورفوفیزیولوژیکی غالباً در گونه جنگلی تحت اقلیم اصفهان، دور آبیاری 9 روز یکبار و تیمار 40 میلی‌گرم در لیتر از مس و منگنز حاصل گردید. بهنظر می‌رسد منطقه اصفهان بهدلیل داشتن اقلیم نیمهخشک برای گونه خوزستانی بهتر بوده و منجر به ایجاد بیشترین صفات مورفوفیزیولوژیکی تحت دور آبیاری سه روز یکبار گردیده است.
شماره‌ی مقاله: 9
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
