جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای Alkaloids

مرتضی مفید بجنوردی، مهناز اقدسی، منیژه میان آبادی، محبت نداف،
جلد ۳، شماره ۱۰ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده

ارمک (Ephedra major) درختچه‏ای دوپایه متعلق به خانواده افدراسه است. امروزه مشخص شده است که بیشترین اثرات درمانی ارمک مربوط به آلکالوئیدهای افدرین است که در ساقه‏های سبز تجمع می‏یابد. هدف از این تحقیق بررسی جوانه‌زنی گیاه ارمک در شرایط گلخانه و میزان الکالویید کل و افدرین آن است. بذرهای گیاه از ارتفاعات بجنورد جمع‏آوری و بر روی کاغذ صافی مرطوب و محیط موراشیگ و اسکوگ(MS) تحت دو شرایط کنترل و تیمار سرما کشت شدند. نتایج نشان داد که تیمار سرما اثر معنی داری بر جوانه‌زنی بذرها ندارد. به منظور تعیین شرایط بهینه جوانه‌زنی، آزمایش دیگری در قالب طرح بلوک‌های کاملا تصادفی با شش تیمار بستر کشت (خاک جنگل، خاک جمع آوری شده از منطقه بجنورد، مخلوط خاک جنگل و خاک بجنورد، کوکوپیت، کمپوست و ماسه) و با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین درصد جوانه زنی به ترتیب در خاک جنگل(۹۰%) و در بستر کمپوست(۸%) مشاهده می‌شود. همچنین گیاهچه‌های رویش یافته در خاک جنگل بیشترین طول ریشه و ساقه و وزن خشک و تر ساقه و ریشه را نشان دادند. از طرفی دیگر میزان الکالویید کل در ساقه گیاهان ۵ ماهه ارمک رشد یافته بر روی خاک جنگل ۰۴/۱ میلی‌گرم بر گرم وزن خشک بوده در حالی‌که در ریشه مقدار الکالویید کل ۰۴/۰ میلی‎گرم بر گرم وزن خشک است. نتایج حاصل از HPLC نیز نشان داد در حالیکه میزان افدرین در ریشه بسیار ناچیز است، میزان افدرین در ساقه ۰۴/۰ میلی‎گرم بر گرم وزن خشک است
فریبا ساعدی، طاهر برزگر، زهرا قهرمانی، جعفر نیکبخت،
جلد ۱۱، شماره ۴۸ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده

امروزه جهت افزایش رشد و عملکرد گیاهان از کودهای زیستی جلبکی استفاده می­شود. به­منظور مطالعه تأثیر جلبک­های قرمز دریایی بر صفات رشدی و فیزیولوژیکی خیار آب­پران، این پژوهش به­صورت کرت­های خرد­شده بر پایه طرح بلوک­های کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۸ انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه ژنوتیپ خیار آب­پران ((I) ایرانی، (S) اسپانیایی و (B) بریتانیایی) به­عنوان عامل اصلی و تیمار محلول­پاشی عصاره جلبک قرمز دریایی در سه سطح شامل عصاره جلبکی اکانتوفورا (:A غلظت ۲ لیتر در هکتار)، عصاره جلبکی گراسیلاریا (G: غلظت ۲ لیتر در هکتار) و عصاره جلبکی ترکیبی ۵۰:۵۰ از هر دو جلبک (AG: غلظت ۲ لیتر در هکتار) و محلول­پاشی با آب­مقطر به­عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد که هر سه سطح عصاره جلبکی سبب افزایش شاخص­های رشدی و فیزیولوژیکی هر سه ژنوتیپ خیار آب­پران شدند. بیشترین طول بوته (۸۸/۵۵ سانتی­متر)، تعداد شاخه جانبی (۹۴/۱۲) و سطح برگ (۲۲/۳۱۲ سانتی­متر مربع) با کاربرد عصاره جلبک ترکیبی در ژنوتیپ ایرانی حاصل شد. حداکثر مقدار کلروفیل کل به­ترتیب در ژنوتیپ اسپانیایی (۱۵/۲۶ میلی­گرم بر گرم وزن تر) و ایرانی (۲۵ میلی­گرم بر گرم وزن تر) با کاربرد عصاره جلبک ترکیبی بدست آمد. همچنین بیشترین مقدار آلکالوئید کل و ظرفیت آنتی­اکسیدانی در میوه­های ژنوتیپ بریتانیایی مشاهد شد. در کل محلول­پاشی عصاره ترکیبی دو جلبک بیشترین تأثیر را بر رشد، تعداد میوه و شاخص­های بیوشیمیایی میوه داشت، بنابراین، کاربرد ترکیبی عصاره جلبک­های دریایی قرمز برای بهبود شاخص­های رشدی و فیزیولوژیکی میوه خیار آب­پران می­تواند پیشنهاد شود.
Negar Maassoumi، Faezeh Ghanati، Hassan Ahmadi Gavlighi،
جلد ۱۱، شماره ۴۹ - ( ۵-۱۴۰۱ )
چکیده

Secondary metabolites with low molecular weight and high economic, pharmaceutical and industrial values play an important role in protecting plants against biotic and abiotic stresses. Astragalus is a medicinal herb, rich in secondary metabolites. Selenium (Se) is an essential element for humans, animals, many bacteria, as well as a beneficial element for plants. The plants response to selenium is depending on their species and the Se supply concentration. In the present study, calli were established from the seeds of Astragalus verus and suspension cultures were established from the calli. The cells were treated with different concentrations of sodium selenate (۰, ۰,۵, ۲.۵, ۱۲.۵, and ۶۲.۵ μM) for ۱ week at their logarithmic growth phase (based on growth curve). Cell growth and viability significantly decreased by selenium at concentrations higher ۲.۵ μM. In comparison with control group, significant increases in Abscisic acid and Salicylic acid were observed at higher Se concentrations, whereas methyl jasmonate significantly increased at lower Se supply. At ۶۲.۵ μM Se supply the contents of alkaloids, phlobaphene, steroidal and triterpenoid saponins, and tannin respectively increased by ۵.۱, ۱.۵۱, ۱.۶۲, ۱.۷۵, and ۲.۰۴ times of control. The results provides a practical method for remarkable stimulation of natural compounds of Astargalus by Se.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb