۲ نتیجه برای گلوتاتیون ردوکتاز
احمد ارزانی، مریم صاالحی،
جلد ۱، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده
احمد ارزانی۱* و مریم صالحی۱
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
چکیده:
تأثیر شوری بر فعالیت آنزیم‌های آسکوربات پراکسیداز (APX)، گلوتاتیون ردوکتاز (GR)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)، محتوای کاروتنوئیدها، میزان پراکسیداسیون لیپید بر حسب میزان تیوباربیوتیوریک اسید و عملکرد دانه ۱۸ لاین تریتیکاله شامل نه لاین دابل-هاپلوئید و نه لاین F۸ خواهری در مقایسه با دو رقم گندم روشن (متحمل به خشکی) و کویر (متحمل به شوری) در شرایط بدون تنش و تنش شوری در آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط محیطی (عدم تنش و تنش شوری) در سال زراعی ۱۳۸۸-۱۳۸۷ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان مطالعه شد. در هر دو شرایط محیطی، تا اواسط مرحله ساقه‌دهی آبیاری با آب معمولی (غیر شور) انجام شده و پس از آن در آزمایش شوری آبیاری با آب شور (هدایت الکتریکی ۱۶ دسی زیمنس بر متر) انجام گرفت. شوری منجر به افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و پراکسیداسیون لیپید و کاهش محتوای کارتنوئیدها در ژنوتیپ‌های گندم و تریتیکاله شد. رابطه منفی و معنی داری (*۵۴/۰=- r) بین کاهش عملکرد دانه ناشی از شوری و محتوای کاروتنوئید در شرایط تنش شوری وجود داشت. در هر دو شرایط محیطی همبستگی منفی و معنی‌داری بین عملکرد دانه و پراکسیداسیون لیپید (در هر دو شرایط محیطی**۶۱/۰=- r) مشاهده شد. مقایسات متعامد نشان دهنده فعالیت بالاتر آنزیم‌های آنتی اکسیدان و پراکسیداسیون لیپید کمتر در تریتیکاله نسبت به گندم بود که احتمالا مرتبط با تحمل به شوری بالاتر تریتیکاله بوده است.
نسیبه پور قاسمیان، پرویز احسان زاده،
جلد ۲، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده
کادمیوم به آسانی توسط سیستم ریشه ای بسیاری از گونه های گیاهی جذب شده و به علت سمیت و حلالیت بالا در آب به عنوان یکی از مهمترین آلاینده ها محسوب می شود و بررسی اثرات فیزیولوژیک آن در گیاه حائز اهمیت است. آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل بر روی دو گونه اهلی و وحشی گلرنگ، اجرا گردید که در آن چهار ژنوتیپ اهلی (اراک۲۸۱۱، Saffire، C۱۱۱ و AC-Sterling) و چهار ژنوتیپ وحشی (آذری، اراک، اصفهان و شیراز) به عنوان فاکتور اول و چهار سطح آلودگی به کادمیوم (صفر، ۱، ۵ و ۱۰ میلی‌گرم کادمیوم در کیلوگرم خاک) به عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. ژنوتیپ‌های AC-Sterling، اصفهان و اراک۲۸۱۱ بر مبنای شاخص مقاومت به کادمیوم، میزان پراکسیداسیون لیپیدها و میزان رنگدانه های کلرفیل در گروه ژنوتیپ‌های مقاوم و اراک، C۱۱۱ و شیراز در گروه ژنوتیپ‌های حساس به کادمیوم قرار گرفتند. Saffire و آذری در گروه ژنوتیپ‌های نیمه حساس قرار گرفتند. بین دو گونه اهلی و وحشی گلرنگ در هیچ‌یک از صفات مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم‌های کاتالاز (CAT) و اسکوربات پراکسیداز (APX) در سطح آلودگی ۵ میلی‌گرم در کیلوگرم مشاهده شد. میزان افزایش فعالیت آنزیم‌های CAT و APX در ژنوتیپ‌های مقاوم بیش از حساس بود. فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز (GR) در ژنوتیپ‌های حساس بیش از ژنوتیپ‌های مقاوم بود. می توان نتیجه‌گیری نمود که فعال شدن سیستم دفاع آنزیم‌های APX و CAT در ژنوتیپ‌های مقاوم گلرنگ نقش کلیدی در افزایش مقاومت به آلودگی داشته است ولی چنین نقشی برای GR در شرایط آزمایش حاضر پیدا نشد.
