گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) متعلق به خانواده Asteraceae دارای ترکیبات فلاونوئیدی مانند رنگیزههای کینوشالکونی است که خاصیت دارویی دارند. این رنگیزهها در گل این گیاه فراوان هستند ولی دیده شده که ریشه این گیاه در شرایط in vitro توان تولید بالای این رنگیزهها را دارد. یکی از راههای افزایش تولید ترکیبات ثانویه در کشتبافت استفاده از الیسیتورهای متفاوت است. در این مطالعه از عصاره میوه عناب و اسید سالیسیلیک (SA) بهعنوان الیسیتور استفاده شد. ریشههای رشد کرده ابتدا در محیطکشت پایه موراشینگ و اسکوگ (MS) مایع برای تولید انبوه بهصورت استاتیک کشت داده شدند. سپس ریشهها همراه با عصاره میوه عناب (صفر، ۰۱/۰، ۰۵/۰، ۱/۰، ۵/۰ و ۱ درصد) و اسید سالیسیلیک (صفر، ۵۰۰ میکرومولار) واکشت داده شدند. بعد از ۲۰ روز رنگیزههای فلاونوئیدی زرد محیط و ریشه با روش اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد و نتایج نشان داد که عصاره آبی میوه عناب از بافت ریشه در برابر پراکسیداسیون لیپید محافظت کرده و این امر سبب افزایش رشد ریشهها و نیز افزایش رنگیزه زرد A و B در بافت ریشه شد اما این رنگیزهها در محیطکشت آزاد نشدند. اما تیمار اسید سالیسیلیک، بر پراکسیداسیون لیپید اثر گذاشته که منجر به کاهش رشد و افزایش نشت رنگیزههای A و B در محیطکشت شد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت تیمار اسید سالیسیلیک برای افزایش مقدار رنگیزههای زرد رنگ نوع A و B بهتر از تیمار عصاره میوه عناب است.
