۲ نتیجه برای پلیاتیلن گلیکول
علیرضا قاسمیان، زهرا برزگری، سیده یلدا رئیسی ساداتی، اسداله اسدی،
جلد ۹، شماره ۳۶ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
کمآبی بهعنوان یکی از عوامل محدود کننده رشد و تولید محصولات زراعی در ایران شناخته شده است. عنصر پتاسیم نقش بسزایی در فعالیتهای حیاتی گیاه داشته و اثرات مخرب ناشی از تنش کمآبی را مهار میکند. استفاده از نانوکودها بهمنظور کنترل دقیق آزادسازی عناصرغذایی میتواند گامی موثر در جهت دستیابی به کشاورزی پایدار و سازگار با محیط زیست باشد. هدف از این مطالعه بررسی صفات فیزیولوژیک تحت تأثیر نانوکلات پتاسیم بر میزان تحمل به کمآبی در گندم است. بدین منظور آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه دانشکده علوم دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۹۴-۹۵ با سه تکرار اجرا گردید. عامل اول تنش کمآبی در سه سطح پتانسیل اسمزی ۸-،۴-،۰ بار، عامل دوم شامل دو رقم Rasad و Gascogne و عامل سوم شامل نانوکلات پتاسیم با غلظتهای ۰،۳۵،۶۵ میلیگرم بر لیتر بود. اعمال تنش در مرحلهی ۳ تا ۵ برگی صورت گرفت. اولین نمونهبرداری ۵ روز بعد از اعمال تنش کمآبی توسط پلیاتیلن گلیکول ۶۰۰۰ و محلولپاشی نانوکلات پتاسیم روی برگ انجام گرفت. نتایج نشان داد که تنش موجب افزایش فعالیت آنزیم¬های کاتالاز، پراکسیداز، پلیفنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز و متابولیتهایی از جمله قندهای محلول، پرولین و پروتئین کل گردید. رقم کاسکوژن در اکثر صفات اندازه‌گیری شده در مقایسه با رقم رصد، تغییرات معنیداری از خود نشان داد، در نتیجه این رقم نسبت به تنش کمآبی متحمل میباشد. بطور کلی کاربرد غلظت ۶۵ میلیگرم بر لیتر نانو کلات پتاسیم موجب کاهش تأثیرات تنش بر صفات مورد اندازه‌گیری شده و در برخی موارد موجب افزایش سازوکارهای دفاعی گیاه در مقابله با تأثیرات مخرب تنش مانند افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان و متابولیتهای سازگاری گیاه میگردد. در بین غلظتهای مورد استفاده از تاتوکلات مصرف ۶۵ میلیگرم بر لیتر بیشترین تاثیر را در سظح تنش ۸- بار داشته و از نظر تاثیر گذاری میتواند برای کشاورزان قابل توصیه باشد.
سیده ویدا حیدرقلی زاده حسنکلا، نادعلی باقری، نادعلی بابائیان جلودار، سید کمال کاظمی تبار،
جلد ۱۲، شماره ۵۷ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
تنش خشکی عامل محدود‌کننده رشد برنج در مناطق برنج کاری است یکی از رویکردهای مقابله با اثرات منفی تنش در تولید محصول استفاده از رقم‌های متحمل به خشکی است. این تحقیق به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر تغییرات فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی و تجمع اسیدهای‌آمینه در تعدادی از ژنوتیپ‌های برنج انجام شد. در این پژوهش تعداد شش ژنوتیپ برنج به همراه رقم‌های شاهد متحمل (بینام) و حساس (IR۶۴) در مرحله گیاهچه‌ای بهصورت آزمایش کرت‌های خردشده در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار و چهار سطح خشکی ناشی از پلیاتیلن گلیکول ۶۰۰۰ (صفر (یوشیدا)، ۵/۰-، ۱- و ۵/۱- بار) در محیطکشت هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس تأثیر معنیداری خشکی روی میزان فعالیت آنزیم‌ها را در بین ژنوتیپ‌های مختلف برنج نشان داد. بگونه‌ایی که با افزایش شدت تنش، میزان فعالیت آنزیمهای آسکوربات پراکسیداز ۵۳/۲۶ درصد، گایاکول پراکسیداز ۷۳/۱۹ درصد، کاتالاز ۱۵/۱۴ درصد و سوپراکسید دیسموتاز ۵۰/۴۱ درصد افزایش یافت و ژنوتیپ‌های مانند دانش و LP۸ که نسبت به خشکی متحمل‌تر بودند، میزان فعالیت آنزیمی بالاتری داشتند. میزان افزایش فعالیت در ژنوتیپ‌های متحمل بیشتر از ارقام حساس بود. در بررسی پروفایل اسیدآمینه‌ای ژنوتیپ‌های معرفیشده فوق با افزایش شدت تنش خشکی، میزان فعالیت اسیدهای آمینه گلوتامیک اسید، آلانین، آرژنین، لوسین و لیزین به مقدار قابلتوجهی افزایش یافت. درحالیکه در ژنوتیپ حساس IR۶۴ تحت تنش تجمع معنیداری از نظر اسیدهای آمینه مشاهده نشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تجمع اسیدهای‌آمینه ارتباط نزدیکی با تحمل به خشکی ژنوتیپ‌های متحمل دارد.
