جلیل رحیم دوست، محمدجواد نظری دلجو، موسی ارشد،
جلد ۱۳، شماره ۵۹ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تولید دو رقم توتفرنگی در شرایط کشت بدون خاک در فضای آزاد تحت تأثیر سطوح مختلف هدایت الکتریکی محلول غذایی انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در چهار تکرار با دو فاکتور رقم (آلبیون و آروماس) و هدایت الکتریکی ۶۵/۰، ۳/۱ و ۹۵/۱ (dS/m) انجام شد. در طول آزمایش صفات مختلف رشد و نموی، کیفی و بیوشیمیایی توتفرنگی تحت تأثیر تیمارها مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج آزمایش، بیشتر صفات مورد بررسی بهطور معنیداری تحت تأثیر رقم و غلظت محلول غذایی (هدایت الکتریکی) قرار گرفتند. بر همین اساس بیشترین عملکرد میوه در بوته (۰۱/۳۱۴ گرم) در رقم آروماس حاصل شد. همچنین در بین سطوح مختلف هدایت الکتریکی، سطح ۳/۱ (dS/m) تأثیر بهتری بر شاخصهای رشدی، بیوشیمیایی و عملکردی دو رقم توتفرنگی داشت. افزایش هدایت الکتریکی از ۳/۱ به ۹/۱ (dS/m) منجر به کاهش شاخصهایی از جمله سطح برگ (۷۵ درصد)، وزن خشک برگ (۵/۳۱ درصد)، ماندگاری میوه (۱۹ درصد)، شاخص کلروفیل (۹ درصد)، محتوای نسبی آب برگ (۱۴ درصد)، ویتامین ث (۴ درصد) و آنتوسیانین به میزان ۲۸ درصد گردید؛ لیکن نشت یونی، مواد جامد محلول و پرولین در بالاترین غلظت محلول غذایی (EC= ۱,۹ dS/m) نسبت به غلظت ۳/۱ (dS/m) به ترتیب به میزان ۱۰، ۲۱ و ۲۴ درصد افزایش یافتند. براساس نتایج آزمایش، غلظت ۳/۱ (dS/m) به‌عنوان غلظت بهینه محلول غذایی تأثیر معنیداری بر عملکرد و کیفیت میوه توتفرنگی تولیدشده در فضای آزاد در سیستم کشت بدون خاک داشت.
