جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای محیط‌کشت

علی احمدی پزوه، مجید طالبی، بدرالدین ابراهیم سیدطباطبایی،
جلد ۱۲، شماره ۵۶ - ( ۸-۱۴۰۲ )
چکیده

القا و تولید ریشه مویین در زرین­گیاه (Dracocephalum kotschyi Boiss.) به­عنوان یکی از تکنیک­های کشت بافتی و زیست­محیطی در تولید متابویت‌های ثانویه این گیاه، مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار به­صورت کشت درون شیشه­ای انجام گرفت. بهترین سویه اگروباکتریوم رایزوژنز از میان سویه­های MSU، و A۴-N از برگ­های چهار هفته­ای زرین­گیاه و بهترین سن برگ جهت تلقیح با باکتری، از گیاهچه­های دو هفته­ای، سه هفته­ای و چهار هفته‌ای انتخاب شدند. به­منظور القای ریشه مویین مناسب­ترین محیط­کشت در مرحله هم­کشتی از میان محیط­کشت­های MS و MS فاقد ترکیبات حاوی عناصر پرمصرف (NH۴NO۳، KNO۳، CaCl۲ و KH۲PO۴) و در مرحله پس از هم­کشتی از میان محیط­کشت­های MS و MS حاوی ال-گلوتامین به غلظت ۱/۰ گرم بر لیتر انتخاب شدند. بیش­ترین درصد ریشه­زایی به هنگام استفاده از سویه MSU (%۹۰)، برگ چهار هفته­ایی (۲۸/۸۲ درصد) و محیط­کشت MS فاقد ترکیبات پرمصرف در مرحله هم­کشتی و محیط­کشت MS حاوی ال-گلوتامین در مرحله پس از هم­کشتی (۷۸/۷۵ درصد) مشاهده شد. تراریختگی ریشه­های مویین تشکیل­شده نیز از طریق واکنش زنجیره­ای پلی­مراز و به وسیله آغازگرهای ژن­های rolC و aux۱ تأیید شد. نتایج نشان داد که تولید ریشه مویین از این گیاه به نوع سویه، سن برگ و نوع محیط­کشت بستگی داشت. در­حالی­که نوع سویه و سن برگ تأثیری بر روی طول ریشه تشکیل­شده نشان نداد. نتایج حاصل از این مطالعه می‌تواند در تولید ترکیبات دارویی این گیاه مانند رزمارینیک اسید از طریق تکنیک بهینه‌سازی­شده ریشه مویین مورد استفاده قرار گیرد.
صدیقه افشاری پور، عبدالمجید میرزاعلیان دستجردی، اعظم سیدی،
جلد ۱۲، شماره ۵۶ - ( ۸-۱۴۰۲ )
چکیده

در این پژوهش، تأثیر محلول‌پاشی سرکه چوب بر ویژگی‌های رشدی و بیوشیمیایی نشاء خیار در بسترهای مختلف کشت به­صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در بهار ۱۴۰۱ در گلخانه پژوهشی دانشگاه جیرفت مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل دو نوع بستر کشت (کوکوپیت (۷۵%) + پیت­ماس (۲۵%) و پالم­پیت (۷۵%) + ورمی­کمپوست (۲۵%)) و پنج ترکیب سرکه چوب (شاهد، سرکه چوب بلوط ۵/۰ و یک درصد و سرکه چوب پسته ۵/۰ و یک درصد) بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک ریشه و شاخساره، طول ریشه، رنگیزه‌های فتوسنتزی و اکسین متعلق به نشاءهای رشد کرده در بستر کشت پالم­پیت + ورمی‌کمپوست بود. محلول­پاشی سرکه چوب پسته ۵/۰ و یک درصد به‌ترتیب در بسترهای کوکوپیت + پیت­ماس و بستر پالم­پیت + ورمی­کمپوست منجر به بیشترین وزن تر ریشه شد. استفاده از سرکه چوب پسته ۵/۰ درصد در بستر کوکوپیت و پیت­ماس در مقایسه با شاهد موجب افزایش وزن خشک شاخساره (۸/۱۳ درصد) و نسبت وزن خشک شاخساره به ریشه (۴/۲۸ درصد) گردید. کاربرد سرکه چوب بلوط یک درصد در بستر پالم­پیت + ورمی­کمپوست باعث افزایش طول ریشه (۹/۵۱ درصد)، کلروفیل b (۳ درصد)، هورمون اکسین (۷/۲۴ درصد) و فنل کل (۷/۲۱ درصد) نسبت به شاهد شد. در نهایت بر­اساس نتایج این پژوهش محلول‌پاشی با سرکه چوب بلوط یک درصد در بستر کشت پالم­پیت + ورمی­کمپوست برای تولید نشاء خیار توصیه می­شود.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فرآیند و کارکرد گیاهی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Plant Process and Function

Designed & Developed by : Yektaweb